دلبری داریم که از صاحب دلان دل می برد<br /> غمزه ای مشکل گشا دارد که مشکل می برد<br /> گر نقاب از چهره گیرد آن نگار نازنین<br /> پرتو رخساره اش دلهای مایل می برد

چشمی که داشت تازگی از شبنم نگاه<br /> در انتظار، با گذر لحظه شد عجین<br /> پر شد تمام ظرف زمان بی حضور تو<br /> پس کی ظهور می کنی ای منجی زمین

مهدیا منتظرانت همه در تاب و تبند<br /> همه اهل جهان، جمله گرفتار شبند<br /> چو بیایی غم و ظلمت برود از عالم<br /> شاد گردد دل آنان که گرفتار غمند

از جمله باورهاى اساسى ما در مورد امام عصر(عج)، اعتقاد به غیبت ایشان است. ببینیم آیا این موضوع با امامت و پیشوایى حضرتش قابل جمع مى‌باشد؟