شخصی در غیر وطن خود، حبس ابد است و هر چند ماه یک‌بار، سه چهار روز به منزل می‌آید؛ نماز را در منزل خود باید چگونه بخواند؟

اگر مسافر به جهت فراموشی حکم یا موضوع به جای نماز شکسته، نمازش را تمام بخواند؛ تکلیفش چیست؟

مسافری که وظیفه‌اش شکسته خواندن نماز بوده، اگر به جهت جهل به اصل حکم یا خصوصیات مسأله یا از روی جهل به موضوع، نمازش را تمام خوانده؛ وظیفه‌اش چیست؟

فردی که به خاطر ندانستن مسأله، در جایی که باید نماز را تمام می‌خوانده، آن را شکسته بجا آورده؛ نمازش چه حکمی دارد؟

اگر شخصی به خاطر ندانستن مسأله نداند که نمازش را باید شکسته بخواند یا تمام؛ وظیفه‌اش چیست؟

در صورتی که اجرای دقیق احکام سفر بر عده‌ای به جهت کم اطلاعی و پیری و سهو و نسیان و اخلال در نظام زندگی به‌گونه‌ای که دچار عسر و حرج گردند ممکن نباشد، حکم آن‌ها چه خواهد بود؟

اگر شخص مسافر نماز ظهر را شکسته بخواند و قصد اقامت کند و نماز عصر را تمام بخواند و مجددا از قصد خود باز گردد و بداند یکی از نمازهایش باطل بوده است چه تکلیفی نسبت به این دو نماز و نمازهای آینده‌اش دارد؟

شخصی که در سفر است؛ آیا بهتر است نماز را در اوّل وقت به جماعت بخواند یا پس از رسیدن به وطن، به صورت کامل بخواند؟ کدام فضیلت بیشتری دارد؟

اگر کسی وظیفه‌اش خواندن نماز شکسته و کامل (جمع) باشد، کدام‌یک را اوّل و با چه ترتیبی باید بخواند؟

کسی که وظیفه‌اش جمع میان نماز شکسته و تمام است اگر عمداً یکی را ترک کند، باید آن را قضا کند یا خیر؟