شبهه: مسلمانان مدعی هستند روزه باعث افزایش همدردی و حساسیت نسبت به فقرا و انسان های نیازمند می شود. آنها می گویند گرسنگی کشیدن موجب تقویت تقوا می شود اما اگه واقعا اینطوری بود که فقرا، گدایان و آدمهای...

شبهه: می‌نویسند: «در کشورهای اسلامی، دنبال روزه‌خوار می‌گردند تا مجازاتش کنند، اما دنبال گرسنه نمی‌گردند تا سیرش کنند.» می‌گویند «جلوی گرسنه‌های بیچاره در طول سال هرچه قدر غذا بخوری مشکلی نیست، اما جلوی...

شبهه: علم فقه علمى است متأثر از ساختار اجتماع و به عبارت دیگر، علمى است اجتماعى و سیاسى و بنابراین تابع مقتضیات اجتماع و سیاست و در خور آن ها، نه بر عکس و سیّالیّت فقه و سیّالیّت آن ها، فقه را هم سیّال...

شبهه: علم فقه کنونى تکلیف مدار است نه حق مدار؛ یعنى فقط بیانگر تکالیف است و کارى به حقوق مردم ندارد.

شبهه: علم فقه علمى اقلى است؛ یعنى اقلّ احکامى را که براى رفع خصومت لازم است مى دهد و لا غیر؛ نه این که حداکثر کارى را که براى اداره و تدبیر زندگى لازم است بیاموزد.

شبهه: علم فقه علم مصرف کننده است و علم فقه موجود مصرف کننده ى جهان شناسى، انسان شناسى، زبان شناسى، جامعه شناسى کهن است. این مصرف کنندگى، نه فقط نسبت به معارف درجه ى دوّم که نسبت به معارف درجه ى اول هم...

شبهه: فقه موجود با یک اخلاق نازل، هنر نازل، عقلانیت نازل و سطح معیشت نازل، مى سازد. جامعه فقهى لزوماً یک جامعه پیش رفته مدرن را اقتضا نمى کند.

شبهه: علم فقه علمى است ظاهربین، یعنى به ظواهر اعمال و اعمال ظاهرى کار دارد. حتّى اسلام آوردنِ زیرِ شمشیر را هم اسلام محسوب مى کند. جامعه ى فقهى لزوماً جامعه ى دینى نیست.

شبهه: علم فقه هم چون علم حقوق، علمى حیله آموز است که خصلت شدید دنیوى آن را نشان مى دهد.

شبهه: علم فقه، علمى دنباله رو است؛ یعنى جامعه ساز و طراح و برنامه ریز نیست؛ بلکه وقتى جامعه ساخته شد و شکل و صبغه ى خاصّى به خود گرفت، فقه، احکام آن را صادر مى کند. فقیهان نه توسعه آورده اند نه بیمه، نه...