المسیر الجاریه :
پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت حافظ

پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت

پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت<br /> من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم
خرقه پوشی من از غایت دین داری نیست حافظ

خرقه پوشی من از غایت دین داری نیست

خرقه پوشی من از غایت دین داری نیست<br /> پرده ای بر سر صد عیب نهان می پوشم
شعر خونبار من ای باد بدان یار رسان حافظ

شعر خونبار من ای باد بدان یار رسان

شعر خونبار من ای باد بدان یار رسان<br /> که ز مژگان سیه بر رگ جان زد نیشم
حجاب چهره جان می شود غبار تنم حافظ

حجاب چهره جان می شود غبار تنم

حجاب چهره جان می شود غبار تنم<br /> خوشا دمی که از آن چهره پرده برفکنم
عیان نشد که چرا آمدم کجا رفتم حافظ

عیان نشد که چرا آمدم کجا رفتم

عیان نشد که چرا آمدم کجا رفتم<br /> دریغ و درد که غافل ز کار خویشتنم
چگونه طوف کنم در فضای عالم قدس حافظ

چگونه طوف کنم در فضای عالم قدس

چگونه طوف کنم در فضای عالم قدس<br /> که در سراچه ترکیب تخته بند تنم
بی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود حافظ

بی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود

بی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود<br /> دامی به راهی می نهم مرغی به دامی می زنم
بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم حافظ

بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم

بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم<br /> زلف سنبل چه کشم عارض سوسن چه کنم
برو ای ناصح و بر دردکشان خرده مگیر حافظ

برو ای ناصح و بر دردکشان خرده مگیر

برو ای ناصح و بر دردکشان خرده مگیر<br /> کارفرمای قدر می کند این من چه کنم
صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم حافظ

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم<br /> تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم