آن چه در مدت هجر تو کشیدم هیهات
آن چه در مدت هجر تو کشیدم هیهات<br />
در یکی نامه محال است که تحریر کنم
با سر زلف تو مجموع پریشانی خود
با سر زلف تو مجموع پریشانی خود<br />
کو مجالی که سراسر همه تقریر کنم
آن زمان کآرزوی دیدن جانم باشد
آن زمان کآرزوی دیدن جانم باشد<br />
در نظر نقش رخ خوب تو تصویر کنم
دور شو از برم ای واعظ و بیهوده مگوی
دور شو از برم ای واعظ و بیهوده مگوی<br />
من نه آنم که دگر گوش به تزویر کنم
نیست امید صلاحی ز فساد حافظ
نیست امید صلاحی ز فساد حافظ<br />
چون که تقدیر چنین است چه تدبیر کنم
دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم<br />
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم
مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست
مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست<br />
می کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم
من که ره بردم به گنج حسن بی پایان دوست
من که ره بردم به گنج حسن بی پایان دوست<br />
صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم
ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن
ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن<br />
تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم
ز روی دوست مرا چون گل مراد شکفت
ز روی دوست مرا چون گل مراد شکفت<br />
حواله سر دشمن به سنگ خاره کنم