گر دست رسد در سر زلفين تو بازم
چون گوي چه سرها که به چوگان تو بازم گر دست رسد در سر زلفين تو بازم در دست سر مويي از آن عمر درازم زلف تو مرا عمر دراز است ولي نيست
Monday, May 31, 2010
چو کار عمر نه پيداست باري آن اولي
که روز واقعه پيش نگار خود باشم چو کار عمر نه پيداست باري آن اولي گرم بود گله‌اي رازدار خود باشم ز دست بخت گران خواب و کار بي‌سامان
Monday, May 31, 2010
جوزا سحر نهاد حمايل برابرم
يعني غلام شاهم و سوگند مي‌خورم جوزا سحر نهاد حمايل برابرم کامي که خواستم ز خدا شد ميسرم ساقي بيا که از مدد بخت کارساز
Monday, May 31, 2010
تو همچو صبحي و من شمع خلوت سحرم
تبسمي کن و جان بين که چون همي‌سپرم تو همچو صبحي و من شمع خلوت سحرم بنفشه زار شود تربتم چو درگذرم چنين که در دل من داغ زلف سرکش توست
Monday, May 31, 2010
به تيغم گر کشد دستش نگيرم
وگر تيرم زند منت پذيرم به تيغم گر کشد دستش نگيرم که پيش دست و بازويت بميرم کمان ابرويت را گو بزن تير
Monday, May 31, 2010
مزن بر دل ز نوک غمزه تيرم
که پيش چشم بيمارت بميرم مزن بر دل ز نوک غمزه تيرم زکاتم ده که مسکين و فقيرم نصاب حسن در حد کمال است
Monday, May 31, 2010
نماز شام غريبان چو گريه آغازم
به مويه‌هاي غريبانه قصه پردازم نماز شام غريبان چو گريه آغازم که از جهان ره و رسم سفر براندازم به ياد يار و ديار آن چنان بگريم زار
Monday, May 31, 2010
مرا عهديست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کويش را چو جان خويشتن دارم مرا عهديست با جانان که تا جان در بدن دارم فروغ چشم و نور دل از آن ماه ختن دارم صفاي خلوت خاطر از آن شمع...
Monday, May 31, 2010
من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم
لطف‌ها مي‌کني اي خاک درت تاج سرم من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم که من اين ظن به رقيبان تو هرگز نبرم دلبرا بنده نوازيت که آموخت بگو
Monday, May 31, 2010
ز دست کوته خود زير بارم
که از بالابلندان شرمسارم ز دست کوته خود زير بارم وگر نه سر به شيدايي برآرم مگر زنجير مويي گيردم دست
Monday, May 31, 2010
گر چه افتاد ز زلفش گرهي در کارم
همچنان چشم گشاد از کرمش مي‌دارم گر چه افتاد ز زلفش گرهي در کارم خون دل عکس برون مي‌دهد از رخسارم به طرب حمل مکن سرخي رويم که چو جام
Monday, May 31, 2010
گر دست دهد خاک کف پاي نگارم
بر لوح بصر خط غباري بنگارم گر دست دهد خاک کف پاي نگارم از موج سرشکم که رساند به کنارم بر بوي کنار تو شدم غرق و اميد است
Monday, May 31, 2010
دارم اميد عاطفتي از جانب دوست
دارم اميد عاطفتي از جانب دوست کردم جنايتي و اميدم به عفو اوست دانم که بگذرد ز سر جرم من که او گر چه پريوش است وليکن فرشته...
Monday, May 31, 2010
در نهانخانه عشرت صنمي خوش دارم
کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم در نهانخانه عشرت صنمي خوش دارم وين همه منصب از آن حور پريوش دارم عاشق و رندم و ميخواره به آواز بلند
Monday, May 31, 2010
سال‌ها پيروي مذهب رندان کردم
تا به فتوي خرد حرص به زندان کردم سال‌ها پيروي مذهب رندان کردم قطع اين مرحله با مرغ سليمان کردم من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه
Monday, May 31, 2010
ديشب به سيل اشک ره خواب مي‌زدم
نقشي به ياد خط تو بر آب مي‌زدم ديشب به سيل اشک ره خواب مي‌زدم جامي به ياد گوشه محراب مي‌زدم ابروي يار در نظر و خرقه سوخته
Monday, May 31, 2010
هر چند پير و خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که ياد روي تو کردم جوان شدم هر چند پير و خسته دل و ناتوان شدم بر منتهاي همت خود کامران شدم شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا
Monday, May 31, 2010
خيال نقش تو در کارگاه ديده کشيدم
به صورت تو نگاري نديدم و نشنيدم خيال نقش تو در کارگاه ديده کشيدم به گرد سرو خرامان قامتت نرسيدم اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم
Monday, May 31, 2010
زلف بر باد مده تا ندهي بر بادم
ناز بنياد مکن تا نکني بنيادم زلف بر باد مده تا ندهي بر بادم سر مکش تا نکشد سر به فلک فريادم مي مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
Monday, May 31, 2010
سر ارادت ما و آستان حضرت دوست
سر ارادت ما و آستان حضرت دوست که هر چه بر سر ما مي‌رود ارادت اوست نظير دوست نديدم اگر چه از مه و مهر نهادم آينه‌ها در مقابل رخ دوست
Monday, May 31, 2010