به سمع خواجه رسان اي نديم وقت‌شناس

به خلوتي که در او اجنبي صبا باشد به سمع خواجه رسان اي نديم وقت‌شناس به نکته‌اي که دلش را بدان رضا باشد لطيفه‌اي به ميان آر و خوش بخندانش...

Monday, May 31, 2010

تو نيک و بد خود هم از خود بپرس

چرا بايدت ديگري محتسب تو نيک و بد خود هم از خود بپرس و يرزقه من حيث لا يحتسب و من يتق الله يجعل له

Monday, May 31, 2010

سراي مدرسه و بحث علم و طاق و رواق

چه سود چون دل دانا و چشم بينا نيست سراي مدرسه و بحث علم و طاق و رواق خلاف نيست که علم نظر در آنجا نيست سراي قاضي يزد ارچه منبع فضل است

Monday, May 31, 2010

آصف عهد زمان جان جهان تورانشاه

که در اين مزرعه جز دانه‌ي خيرات نکشت آصف عهد زمان جان جهان تورانشاه که به گلشن شد و اين گلخن پر دود بهشت ناف هفته بد و از ماه صفر کاف و الف...

Monday, May 31, 2010

بهاء الحق و الدين طاب مثواه

امام سنت و شيخ جماعت بهاء الحق و الدين طاب مثواه بر اهل فضل و ارباب براعت چو مي‌رفت از جهان اين بيت مي‌خواند

Monday, May 31, 2010

قوت شاعره‌ي من سحر از فرط ملال

متنفر شده از بنده گريزان ميرفت قوت شاعره‌ي من سحر از فرط ملال با هزاران گله از ملک سليمان مي‌رفت نقش خوارزم و خيال لب جيحون مي‌بست

Monday, May 31, 2010

رحمان لايموت چو آن پادشاه را

ديد آن چنان کز او عمل الخير لايفوت رحمان لايموت چو آن پادشاه را تاريخ اين معامله رحمان لايموت جانش غريق رحمت خود کرد تا بود

Monday, May 31, 2010

تو بودي آن دم صبح اميد کز سر مهر

برآمدي و سر آمد شبان ظلماني تو بودي آن دم صبح اميد کز سر مهر ولي به مجلس خاص خودم نمي‌خواني شنيده‌ام که ز من ياد مي‌کني گه گه

Monday, May 31, 2010

سپيده‌دم که صبا بوي لطف جان گيرد

چمن ز لطف هوا نکته برجنان گيرد سپيده‌دم که صبا بوي لطف جان گيرد افق ز عکس شفق رنگ گلستان گيرد هوا ز نکهت گل در چمن تتق بندد

Monday, May 31, 2010

الا اي آهوي وحشي کجايي

مرا با توست چندين آشنايي الا اي آهوي وحشي کجايي دد و دامت کمين از پيش و از پس دو تنها و دو سرگردان دو بيکس

Monday, May 31, 2010

بيا ساقي آن مي که حال آورد

کرامت فزايد کمال آورد بيا ساقي آن مي که حال آورد وز اين هر دو بي‌حاصل افتاده‌ام به من ده که بس بي‌دل افتاده‌ام

Monday, May 31, 2010

سلامي چو بوي خوش آشنايي

بدان مردم ديده روشنايي سلامي چو بوي خوش آشنايي بدان شمع خلوتگه پارسايي درودي چو نور دل پارسايان

Monday, May 31, 2010

اي پادشه خوبان داد از غم تنهايي

دل بي تو به جان آمد وقت است که بازآيي اي پادشه خوبان داد از غم تنهايي درياب ضعيفان را در وقت توانايي دايم گل اين بستان شاداب نمي‌ماند

Monday, May 31, 2010

اي دل گر از آن چاه زنخدان به درآيي

هر جا که روي زود پشيمان به درآيي اي دل گر از آن چاه زنخدان به درآيي آدم صفت از روضه رضوان به درآيي هش دار که گر وسوسه عقل کني گوش

Monday, May 31, 2010

مي خواه و گل افشان کن از دهر چه مي‌جويي

اين گفت سحرگه گل بلبل تو چه مي‌گويي مي خواه و گل افشان کن از دهر چه مي‌جويي لب گيري و رخ بوسي مي نوشي و گل بويي مسند به گلستان بر تا شاهد...

Monday, May 31, 2010

شد عرصه‌ي زمين چو بساط ارم جوان

از پرتو سعادت شاه جهان ستان شد عرصه‌ي زمين چو بساط ارم جوان صاحب‌قران خسرو و شاه خدايگان خاقان شرق و غرب که در شرق و غرب، اوست

Monday, May 31, 2010

اي در رخ تو پيدا انوار پادشاهي

در فکرت تو پنهان صد حکمت الهي اي در رخ تو پيدا انوار پادشاهي صد چشمه آب حيوان از قطره سياهي کلک تو بارک الله بر ملک و دين گشاده

Monday, May 31, 2010

در همه دير مغان نيست چو من شيدايي

خرقه جايي گرو باده و دفتر جايي در همه دير مغان نيست چو من شيدايي از خدا مي‌طلبم صحبت روشن رايي دل که آيينه شاهيست غباري دارد

Monday, May 31, 2010

به چشم کرده‌ام ابروي ماه سيمايي

خيال سبزخطي نقش بسته‌ام جايي به چشم کرده‌ام ابروي ماه سيمايي از آن کمانچه ابرو رسد به طغرايي اميد هست که منشور عشقبازي من

Monday, May 31, 2010

آن که از سنبل او غاليه تابي دارد

آن که از سنبل او غاليه تابي دارد باز با دلشدگان ناز و عتابي دارد ز سر کشته خود مي‌گذري همچون باد چه توان کرد که عمر است و...

Monday, May 31, 2010