هو خدا دوست الاندجانی ـ نسبة إلى أندجان وهی مدینة شمال شرق فرغانه الواقعة بین أفغانستان وروسیة ـ المشتهر فی شعره بسپاهى .من شعراء ایران فی القرن العاشر الهجری .توفی سنة 979 هـ ، وقیل سنة 978 هـ .
له (دیوان شعر) ، ومن شعره :
أفسوس که وقت گل بزودی بگذشت***فریاد که تا چشم گشودى بگذشت
بى چشم وخطت بنفشه ونرگس***أیام بکورى وکبودى بگذشت
المراجع :
الذریعة ج9 قسم 2 ص428 . ریحانة الأدب (فارسی) ج2 ص437 . فرهنگ سخنوران (فارسی) ص260 . لغت نامه دهخدا (فارسی) ج28 ص267 .