لسانی

هو عبد العزیز الشیرازی  ، البغدادی  ، التبریزی  ، المعروف بلسانی  .من مشاهیر شعراء إیران فی القرن العاشر الهجری  ، ومن الموالین والمخلصین لأهل البیت (علیهم السلام)  ، وکان أدیباً  ، عارفا  . قضى اکثر أیامه فی بغداد وتبریز  .

توفی بتبریز سنة 941 هـ  ، وقیل سنة 942 هـ  ، وقیل سنة 940 هـ  .

له (دیوان شعر)  ، ومن شعره  :

دوش از آن گریه نکردم که دلم تاب نداشت***گریه خوش بود ولیکن جگرم آب نداشت

زلف بارونق چین غمزة به معمورى مصر***یوسف حسن فروش این همه أسباب نداشت

وله أیضاً  :

تو نخل حسنى وجزناز وغمزه بار تونیست***کدام عشوه که در جشم پر خمار تونیست

گرم بجور وجفا میکشى نمیر نجم***که مست حسنى واینها باختیار تونیست

وله أیضاً  :

کار مشکل میشود بربى زبانان چمن***گر تو أى گل گوش بر فریاد بلبل میکنى

وله أیضاً  :

یک دم از عشق تو بیغم نتوانیم نشست***بیغم عشق تو یک دم نتوانیم نشست

غیر خوبان جهان مرد عالم هیچند***هیچ با مردم عالم نتوانیم نشست

المراجع  :

الذریعة ج 9 قسم 3 ص942 و943  ، الکنى والألقاب 3/104  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 42/187 ـ 189  ، ریحانة الأدب (فارسی) 5/132 و133  ، هفت اقلیم (فارسی) 1/217 ـ 219  ، روز روشن (فارسی) ص700 و701  ، مجالس المؤمنین (فارسی) 2/696 ـ 698  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص501  ، دانشمندان وسخن سرایان فارس (فارسی) 4/274 ـ 283  ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسی) ص492 و493  ، فرهنگ معین (فارسی) 6/1812  .