با تشکر از اعتماد شما به شاوره راسخون: حکم خودکشی: 1- خودکشى نافرمانى و سرپیچى از دستور خدا است و کسى که دستور خدا را نادیده انگارد و سرپیچى کند مستحق عذاب مى‏گردد. 2- خودکشى دلیل بر عدم ایمان و یاس و نا امید شدن از خدا مى‏باشد و یاس و ناامیدى از خداوند از بزرگ‏ترین گناهان است که گاهى در رتبه شرک و کفر قرار می گیرد. 3- کسى که دست به خودکشى زده همانند کسى که دیگرى را کشته انسان و انسانیت در نظر او بى‏ارزش شده است. از این جهت بین خودکشى یا کشتن دیگران فرقى نیست و همان‏گونه که هر کس دیگرى را کشت مستحق عقوبت و عذاب مى‏گردد انسانى که خودکشى کرده نیز مستحق عقوبت و عذاب الهى مى‏گردد و این با عدالت خدا هیچگونه منافاتى ندارد. 4- خودکشى گناهى کبیره است؛ اما این که عقوبت آن دقیقا چیست و آیا موجب عذاب ابدى است یا نه اطلاعى نداریم و چه بسا نسبت به افراد و شرایط آنها نیز مجازات‏هاى متفاوتى داشته باشد، اما به هر حال خودکشى عملى نادرست است که نه دین بر آن صحه مى‏گذارد و نه عقل و خرد انسانى. 5- در نظام‏هاى حقوقى جهان نیز اساسا خودکشى نوعى بزهکارى و جرم تلقى مى‏شود، ازاین‏رو شخصى که به خودکشى کننده در جهت انتحار کمک کند، شریک جرم شناخته شده و مجازات مى‏شود و این فرع بر جرم بودن خودکشى است. اما اعدام:قصاص {وَ لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاةٌ یا أُولِی الْأَلْبابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ[1] (و برای شما در حکم قصاص حیات زندگی است برای صاحبان عقول تا باشد که شما از قتل بپرهیزید) این آیه شریفه بیان حکمت تشریع قصاص را می نماید . حکمت تشریع قصاص حفظ حیات جامعه است زیرا بهترین مانع برای جلوگیری مردم از جرئت بر قتل نفس است و اگر افراد اجتماعی قطعا بدانند که هر گاه اقدام به قتل نفس کنند قصاص می شوند و در اجرای قانون قصاص استثنایی راه ندارد از ترس آن جرئت بر این خیانت نمی کنند علاوه بر اینکه اولا اغلب کسانی که دست به آدمکشی می زنند اشخاص رذل و چاقوکش و نانجیب هستند و بسا برای یک امر جزئی قتل نفسی مرتکب می شوند و اگر او را قصاص نکنند بسا صدها نفر را به قتل می رساند ولی اگر قصاص شود جان بسیاری حفظ شده است و ثانیا اینگونه اشخاص عضو فاسد اجتماعند و اگر قطع نشوند به دیگران سرایت می کند و بسا صدها نفر افراد قاتل و جانی پیدا شده و جان افراد اجتماع در معرض مخاطره آنان قرار می گیرد ولی اگر چنین عضوی قطع شود از سرایت به سایر اعضاء جلوگیری می شود. بنا بر این کسانی که گمان کرده‏اند قصاص موجب ازدیاد مرگ است زیرا یک فرد کشته شده و به قصاص فرد دیگری هم کشته می شود، اشتباه کرده‏اند زیرا نتیجه را که از کشتن آن یک نفر عاید اجتماع می شود در نظر نگرفته‏اند. یا أُولِی الْأَلْبابِ صاحبان عقل این معنی را درک می کنند که حیات اجتماع در سایه قصاص است. لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ این حکم قصاص را قرار دادیم تا شما از قتل نفس اجتناب کنید و مرتکب آن نشوید.}[2] [1] . [سوره البقرة (2): آیه 179] [2] . أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‏2، ص: 317 تا ص: 319