با سلام خدمت شما .برادر گرامی. بعد از فوت پدر چون برادرم اهواز بود مادرم تنها بود مادر رو پیش خودم آوردم و با هم دو طبقه گرفتیم . و زنم متاسفانه گفت به برادرم گفت عوض نگهداری مادر یاید یه دونگ خونه به نام ما بشه و برادرم ناراحت شد و گفت اگه اینجوری هست مادر رو ببرم پیش خودم . و وضعیت بدتر شد تا قبول کرد و از قید اون یه دونگ خونه بزنه . گفت ولی زنم از روز اول ناراحتی کرد که چرا برادر و خواهر نگه نمیدارن من باید نگهدارم . وعده از کلی صحبت کردن و نصیحت کردن فامیل قبول کرد الان میگه من نمیتوانم نگه دارم . و باید برادری هم مادر رو نگهداری که مادر 3 ماه اینجا 3 ماه اهواز باشه . من به خاطر ناراحتی تشنج اعصاب مجبور شدم هر جا میرم مادر رو با خودم ببرم . زنم گیر داده که دیگه نمیتوانم نگهداری کنم . حالا ماندم چه کار کنم. قبلا هم چند بار زنم گفته اگه پول داشته منو ول میکردم میرفت تنها زندگی میکردم و هر وقت ناراحت میشه میگه . متاسفانه خواهر و دوستش طلاق گرفتن اینم فکر میکنه خوبه که طلاق بگیره تنها زندگی کنه . منم واقعا خسته شدم . ماندم مادرم رو نگهدارم یا زنم رو . و واقعا از مادرم خجالت میکشم که بهش بگم نمیتوانم ازش نگهداری کنم.