با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ، اولا هیچ پدر و مادری بد فرزندشان را نمی خواهند. و البته هیچ دینی هم به اندازه دین اسلام بشر دوستانه نیست. این که همه افراد برابر اند در نزد خدا و افراد متقی برتر اند یکی از اعتقادات در دین اسلام است. البته شما به دلیل شرایط سنی و هیجانی خود قائدتا تفاوت های زیادی از نظر اعتقادی با پدرتان دارید. و این طبیعی میباشد ولی چیزی که بایستی به آن توجه کنید این است که به هرحال شما در این خانواده هستید و ایشان هم پدر شما و احترام به پدر و مادر هم واجب است.ولی در خصوص ازدواج بایستی اولا باید بین دو طرف علاقه وجود داشته باشد. شما اگر به آن شخص علاقه ندارید و یا احساس می کنید که زندگی خوبی نخواهید داشت و از نظر اعتقادی و رفتاری هم کفو هم نیستید بایستی این موضوع را با شجاعت با پدر و مادر خود مطرح کنید.البته در ابتدا ممکن است کمی سخت باشد برای شما و پذیرش آن برای پدرتان.ولی بایستی از مادرتان هم کمک بگیرید و کم کم ایشان را مجاب کنید که این فرد به درد شما نمی خورد.وقتی این شخص موافق ادامه کار و تحصیل شما نیست و پدرتان موافق اینکاره خب همین نکته ای است که باید شما روی آن تاکید کنید.اصرار کنید که قصد ادامه تحصیل دارید.یا آن شخص شرایط شما را قبول می کند و یا اینکه ازدواج به هم می خورد. نکته قابل توجه در ازدواج جوانان اینجاست که هر مخالفتی با ما به معنای بد بودن مخالف یا سوء نیت او نیست. دقیقا همان طور که هر موافقتی با فرد انتخابی ما به معنای درست بودن نیت شخص موافق و حسن نیت او نیست.به خاطر این که معمولا عمده مشکل سر راه انتخاب مورد مناسب برای ازدواج، عدم آشنایی با ملاک ها و لااقل نداشتن اولویت بندی و بارم بندی در آن ملاک هاست، لازم است این قضیه یادآوری شود که اولین قدم در دفاع ما ازنظرمان، این است که انتخاب ما قابلیت دفاع عقلانی داشته باشد. و این دفاع حمل بر درستی ملاک ها و بارم بندی ملاک ها و اولویت بندی آن هاست.پس شما اجازه دهید تا آن پسر به خواستگاری شما بیاید و اگر آمده، بدون تعصب با ایشان صحبت کنید و نقطه نظرات خودتان را به پسر بگویید و علاقه خودتان را بررسی کنید و میزان انعطاف پذیری پسر را بسنجید شاید شما هم از ایشان خوشتان آمد و یا توانستید دیدگاه تان را نیز به ایشان منتقل کنید و او را متقاعد سازید که متعادل شود ولی اگر در جلسات خواستگاری به این نتیجه رسیدید که به هیچ وجه و تحت هیچ شرایطی با او سازگاری ندارید ،شرایط را به نحوی جلو ببرید که خود پسر متقاعد شود که به خواستگاری شما ادامه ندهد و با فهمیدن تفاوت ها و عدم سازگاری شما ،جواب منفی از طرف ایشان صورت بگیرد که پدر شما نیز این جواب منفی را از جانب شما نداند و هرگز در مقابل جواب منفی خانواده پسر ،اصرار نخواهد کرد و مقاومتی نخواهند داشت چون شما را مقصر نمیدانند .توجه داشته باشید که پدر شما صلاح زندگی شما را میخواهد پس سعی کنید در انتخاب شریک زندگی آینده خود هم نظرات ایشان را لحاظ کنید ،هم علاقه مندی خود را و به یک تعادل و رضایت دو طرفه از طریق مادر خود برسید و یا با یکی از اقوام خود که پدرتان روی ایشان حساس و به قولی رودربایستی دارند و فردی بی طرف است میتوانید مطرح کنید که در این زمینه با پدر شما صحبت کنند و قطعا رو ی ایشان تاثیر خواهد گذاشت . با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی برای شما