با سلام و احترام پرسشگر گرامی: محبت و مهربانی با پدر و مادر، امری است که عقل و شرع به ضرورت آن اقرار می کنند. خداوند مهربان در قرآن مجید می فرماید: وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ (اسراء: 24) از روی محبت و مهربانی، بال فروتنی را برای پدرو مادرت فرود آور. اما اگر پدر و مادر با هم فرزند را بر انجام کاری که معصیت و خلاف شرع است، امر یا از انجام واجبی نهی می کنند، در این صورت اطاعت از آنان واجب نیست. اما در غیر این صورت؛ یعنی در مستحبات، مکروهات و مباحات،‌ اطاعت از آنان لازم است؛ توجه داشته باشید که روحیۀ مادر حساس تر است و چنین روحیه ای محبت بیشتری را می طلبد و تقدم سخن مادر در چنین مواردی مطابق با خواست تکوین است. به هر حال نکته ای که نباید از آن غافل باشید؛ این است که فرزند در این موارد، باید تا جایی که ممکن است از شیوه هایی برای اطاعت امر مادر، استفاده کند که موجبات اذیت و آزار پدر هم فراهم نشود. با امید موفقیت و سربلندی حضرت عالی