با سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی!
کم خوردن غذا یکی از شایع ترین مشکلات رفتاری کودکان خردسال است . بچه‌ها از سنین 1 تا 2 سالگی دچار بدغذایی می‌شوند و این نگران‌کننده نیست. این موضوع می‌تواند به دلایل مختلف اتفاق بیفتد. از سنین بعد از 6 ماهگی، اگر کودکی تغذیه تکمیلی را نپذیرفت به دلیل آن است که با بو و مزه برخی غذاها آشنا نیست. این وضعیت طبیعی است. به‌تدریج که کودک با این غذا آشنا شود حتما آن را خواهد پذیرفت. اگر کودک شما وزن‌گیری خوبی دارد و منحنی رشد او در حد طبیعی است، بهتر است در حد تمایل به او غذا بدهید و اصراری بر زیاد غذاخوردن او نداشته باشید و نخوردن غذاهای متنوع ایرادی ندارد، اما اگر وزن‌گیری دچار مشکل است، باید به عوامل زیادی توجه داشت.زمانی که تکامل وزنی کودک با تاخیر انجام می‌شود و منحنی رشد او افت می‌کند باید علتی برای این افت رشد جستجو و کودک را از نظر ابتلا به عفونت‌های ادراری، اختلالات گوارشی و ریفلاکس معده به مری بررسی کرد. آزمایش خون و بررسی و کشت ادرار اولین کاری است که معمولا برای تشخیص علت بی‌اشتهایی انجام می‌شود.
اگر مشکل جسمی وجود نداشت باید علت را در رابطه عاطفی مادر با فرزند جستجو کرد که از نظر ما علت بد غذایی کودک شما همین مورد است. اگر مادر به دلیل استرس و مشغله‌های کاری و زندگی یا درگیری‌های خانوادگی و... نتواند این ارتباط عاطفی و معنی‌دار را با کودک برقرار کند، احتمال ابتلای کودک به مشکلات تغذیه‌ای زیاد می‌شود.بچه‌ها از حدود یک سالگی تا 2 سالگی حالت دلبستگی شدیدی به مادر پیدا می‌کنند. آنها احساس می‌کنند ممکن است مادر از کنارشان برود و تماس با بدن او را بیشتر از هر چیز دیگری می‌خواهند. تنها زمانی که مادر این تماس وجود دارد، زمانی است که به کودک شیر می‌دهد. بنابراین اگر موقع غذا دادن هم همان تماس با کودک برقرار شود و وقتی که مادر می‌خواهد به او غذا دهد همان حالت و وضعیت بغل کردن و در آغوش گرفتن وجود داشته باشد، شاید غذا دادن به او راحت‌تر شود. باید توجه کرد که نباید روبروی بچه بنشینید یا او را روی صندلی مخصوص غذا بگذارید. بهتر است او را در بغل خود بگیرید و شروع به غذادادن کنید. حتی یک قاشق مرباخوری کوچک کافی است. دادن حجم زیاد و با زور و تحکم مساله را بدتر می‌کند. حتی گاهی لازم است که بعد از یک ساعت یا 2 ساعت بعد دوباره‌ تماس پوستی با کودک برقرار کنید و به او یک قاشق دیگر غذا دهید. باید آرام‌آرام غذا دادن را شروع کنید، او را با غذا آشنا کنید، حتی اگر غذا را از دهان برون انداخت یا هر عکس‌العمل دیگر نشان داد بهتر است به آن توجه نکنید. اگر اخم کنید و ناراحت شوید، کودک احساس می‌کند که با این کار موفق می‌شود توجه شما را به خود جلب کند. ضمنا لازم است میزان غذای مورد نیاز کودک و خلق و خوی او را در این دوره سنی، در نظر داشته باشید.
به طور کلی در بیشتر موارد غذا نخوردن کودکان دوره ای گذرا دارد و خانواده باید آرامش خود را حفظ کرده و از روش های زیر استفاده کنند:
- حتی المقدور ساعت صرف غذای کودک همزمان با افراد خانواده باشد، زیرا کودک ، افراد خانواده را هنگام غذا خوردن مشاهده می کند و این عمل موجب تشویق کودک به غذا خوردن می گردد.
- برای تشویق کودک به غذا خوردن، از ظروف مخصوص کودکان استفاده کنید. استفاده از قاشق و چنگال و بشقاب‌های رنگی در جذب کودک برای خوردن غذا موثر است.
- در حضور کودک، در مورد غذا خوردن او با دیگران صحبت نکنید تا کودک احساس نکند با غذا خوردن یا غذا نخوردن شخصیت مهمی شده و مورد توجه جمع قرار می گیرد. در صورت غذا نخوردن، کودک رفتار منفی خود را تکرار می کند.
- اجازه بدهید کودک از راهی که دوست دارد غذا بخورد، در هنگام غذا خوردن در کنار کودک نشسته و در مورد غذا صحبت کنید و حتی المقدور هر وعده را با ماده غذایی مورد علاقه کودک شروع کنید.
- در هنگام غذا خوردن کودک به او ابراز محبت کنید.
- سخت‌گیر نباشید. اگر کودک همواره از خوردن غذای خاصی خودداری می‌کند، برایش غذای دیگری تهیه کنید ولی چهره کودک‌تان را در نظر بگیرید. اگر متوجه شود که این موضوع کانون توجه شما شده، بلافاصله آن را به عنوان وسیله‌ای برای تسلط بر شما به کار خواهد گرفت.
- هرگاه متوجه شدید دلیل علاقه نداشتن به غذای خاص، طعم و مزه غذا نیست و تنها احساس نامطلوب غذا در زبان و دهان است، شیوه تهیه را عوض کنید. بیشتر کودکان به هویج خام بیشتر از پخته علاقه‌مندند یا سیب‌زمینی سرخ‌کرده را به آب‌پز ترجیح می‌‌دهند. برحسب میل کودک، نوع غذا را تغییر دهید.
- غذاهای مورد علاقه او را تهیه کنید. البته به هیچ عنوان در این مورد با او صحبت نکنید و فقط بر اساس علاقه او غذا درست کنید.
- باید غذای کودک را با حوصله به او بدهید. اگر زمان غذا خوردن، کوتاه و با عجله باشد منجر مشکلات تغذیه کودک می شود.
- به یاد داشته باشید گاهی کودک برای جلب توجه والدین خود غذا نمی خورد، بنابراین به گونه ای رفتار کنید که غذا نخوردن او، به ابزاری برای جلب توجه شما تبدیل نشود.
- در سن کودک شما گاهی کودکان علاقه دارند، خودشان به تنهایی غذا بخورند، بنابراین اجازه دهید تا او خودش به صورت مستقل غذا بخورد.
- اگر کودک شما دوست دارد، قبل از خوردن غذا بازی کند و یا با غذا بازی کند به او این اجازه را بدهید و سعی نکنید آداب غذا خوردن مؤدبانه را به او بیاموزید.
- گاهی محل غذا خوردن را عوض کنید، حتی خوردن غذا در حیاط خانه و یا مکانهای تفریحی، ممکن است مفید واقع شود.
- به یاد داشته باشید کودکان با هم دیگر فرق دارند، هر کودک فرد منحصر به فردی و دارای دنیای مستقل از دیگران است پس هیچ گاه کودکتان را با کودکان دیگر مقایسه نکنید.
- در اکثر خانواده هایی که کودک مشکل تغذیه دارد، والدین در این خانواده دارای مشکل رفتاری با هم هستند، چنانچه با همسر خود اختلاف دارید، با هم قرار بگذارید که نزد کودکتان چنین با هم بد رفتاری نداشته باشید. به یاد داشته باشید کودکان خودشان را دلیل اختلاف پدر و مادر می دانند.
پس در نتیجه با عمل به آنچه عرض شد سعی نمایید مشکل را بر طرف کنید البته یکی از عوامل بدغذایی کودکتان شیر خوردن زیاد است که باید تعداد آن را نیز کم کنید و از حدود 21 ماهگی شیر خوردن را از او بگیرید. البته از شیر گرفتن روش هایی دارد که در پاسخ های دیگری خدمت شما ارائه خواهیم نمود.
موفق باشید.