پاسخ
ضمن سپاس از اعتماد شما به مشاورین «راسخون»
حتما با مشکلات زیاد درون خانوادگی مواجه شده بودید که قصد داشتن چنین رابطه ای را کرده اید و الان جز پشیمانی چیزی برایتان باقی نماینده است.
خواهر گرامی!
نیاز به ازدواج و داشتن همسر یک نیاز طبیعی است که در وجود همه انسان ها قرار داده شده است و خداوند همانطور که این نیاز را آفریده است راه ارضای آن را نیز قرار داده است ولکن تنها راه شرعی ارضای نیاز به همسر ازدواج است و رابطه دوستی با جنس مخالف شرعا حرام است و البته صدمات زیادی هم به دنبال دارد. برای ازدواج شیوه های مختلفی وجود دارد ولکن بهترین شیوه خواستگاری رسمی و با خانواده است. در چنین فضایی می شود با جدیت و با مشورت با اعضای خانواده تصمیم درست و آینده سازی داشت. ولکن رابطه با جنس مخالف و احساسات و هیجان در این فضا باعث عدم شناخت فرد مقابل می شود و البته وابستگی نیز در این رابطه شکل می گیرد در حالیکه تا زمانی که ازدواج قطعی نشده نباید به فرد مقابل دل بست. پسرها در این فضا معمولا قصد ازدواج جدی ندارند و یا اصلا قصد ندارند و تنها به هوس رانی فکر می کنند و یا اینکه اگر هم قصد داشته باشند معمولا این رابطه به ازدواج ختم نمی شود. وابستگی که در این رابطه شکل می گیرد چنانچه این رابطه به ازدواج ختم نشود که معمولا ختم نمی شود مشکل ساز می شود. یکی از صدمات این رابطه بدبینی و عدم اعتماد است. خصوصا پسرها در این رابطه و در ادامه به دختر بدبین می شوند که نکند با پسر دیگری رابطه داشته است و دختری که به راحتی ما من رابطه برقرار کرده است ممکن است با کسی دیگر نیز بوده باشد. بخاطر همین این رابطه ها توصیه نمی شود بلکه نهی می شود زیرا اگرچه پسر در آنها اصرار کننده باشد و لکن پسر دختری را که اهل رابطه با نامحرم باشد برای همسری نمی پسندد و اگرچه الان قصد ازدواج داشته باشد ولی این قصد جدی نیست و چنانچه شرایط ازدواچ مهیا شود ممکن است طور دیگری فکر کنند.
خواهر محترم!
رابطه شما از ابتدا رابطه صحیحی نبوده و فردی که اینطور صفاتی داشته باشد و با دوستش مرتکب گناه بزرگی شوند، نمی تواند همسر مناسبی برای شما باشد مگر اینکه واقعا خودش از کرده خویش توبه نماید و قصد بازگشت نماید. اینجاست که لازم است او را با دقت بررسی نمایید و ببینید که معیارهای کافی برای ازدواج را دارد یا خیر؟آن وقت می توانید او را انتخاب کنید.
موفق باشید.

بیشتر بخوانید:
صداقت و ازدواج