سلام و عرض احترام مجدد.
اینکه شما چند وقته با خودتون و کار همسرتون کنار اومدید و بعنوان مثال به عروسی رفتید، و از طرف دیگه شوهر شما مثل قبل تو فضای مجازی نیست و زمانش نسبت به قبل کمتر شده، نشونه پیشرفت و بهبود شما و همسرتون در زمینه مسائل گذشته است. یعنی هم شما تونستید با این مسئله کنار بیاید و از فشار روانی گذشته بر علیه خودتون کم کنید و آرامش بیشتری پیدا کنید؛ و هم اینکه شوهر شما تونسته زمانی که صرف فضای مجازی میکنه رو کم کنه. برای اینکه این روند پیشرفت ادامه پیدا کنه، شما میبایست ازهمسرتون بخاطر این پیشرفتی که داشته و زمان فضای مجازیش رو کم کرده، تشکر و سپاسگزاری کنید، تا بفهمه که شما متوجه موفقیت اون شدید، و اینکه چقدر این کارش براتون مهمه، چون واقعا هرکسی موفق نمیشه بر عادات منفیش، غلبه کنه و اونها رو کم کنه یا برطرف کنه. و برای اینکه بطور کامل اثر مسائل گذشته از ذهن شما پاک بشه یا حداقل اثرش کمرنگتر بشه، نیاز به گذشت زمان و غرق شدن در زندگی  هست، و همانطور که دفعه قبل گفتم، هر چه شما خودتون بیشتر به زندگی طبیعی برگردید و مانند گذشته باشید و حساسیت کمتری داشته باشید به زودتر برطرف میشه، منظورم این نیست که شما الان این طوری نیستید، بلکه با توضیحاتی که بیان کردید مشخص شد مسئله چندانی ندارید و به زندگی طبیعی برگشتید. نکته بعد در مورد اینکه گفتید «مسئله ای ک هنوزم ک هنوزه منو آزار میده اینه ک همسرم خیلی ب گوشیشون وابسته ان»، ببینید الان کدوم فرد جوونی هست که تا حدی وابستگی به گوشیش نداشته باشه و یه مدتی از شبانه روز رو صرف اون نکنه، نمیخوام بگم چون همه انجام میدن پس اشکال نداره، نه، به هر حال افراط در هر کاری ناپسنده، ولی اینکه گفتید یک ساعت در شبانه روز صرف فضای مجازی میکنه، یک ساعت زمان زیادی نیست و شما هم باید سطح انتظاراتتون رو پائین بیارید، و اگر شما توقع داشته باشید که اون کلا ارتباطش رو با گوشی قطع کنه، ممکنه چون او این کار رو نمیکنه، شما خودتون سَرخورده بشید، یعنی حالا که همسر شما زمان فضای مجازیش رو کم کرده، شما هم بهتره اونو به همین صورت بپذیرید و انتظارات بالایی نداشته باشید. نکته بعد اینکه، شما نباید حرفهاتون رو تو سینه نگه دارید و ابراز نکنید، همانطور که دفعه قبل در مورد خرید لباس و وسایل اشاره کردم که بیانش هیچ اشکالی نداره و خوبه، در مورد احساسات و افکارتون هم به همین صورته، یعنی نباید فکر کنید که چون گفتن این حرفها ممکنه باعث ناراحتی همسرم بشه پس من اصلا نمیگم، نه شما بهتره که بگید، ولی بنحوی هم بگید که همسرتون هم ناراحت نشه، برای این کار بهتره اول چندتا از ویژگیهای مثبت اونو بهش بگید و بعد اون نکته ای که ممکنه باعث ناراحتیش بشه رو مطرح کنید و دوباره در پایان حرفتون هم، یکی – دو تا دیگه از صفات مثبتش رو بهش بگید. یعنی به این صورت: صفت مثبت – صفت منفی یا نقد – دوباره صفت مثبت. یعنی وقتی ویژگی منفی یا نقد در بین صفات مثبت قرار بگیره از تلخیش کم میشه و طرف مقابل احساس خیلی بدی پیدا نمیکنه .مثلا میتونید اینطور بگید جمله اول(جمله مثبت اول): «خیلی خوشحالم که چند وقته زمان کمتری رو تو فضای مجازی صرف میکنی، واقعا مرد خونه – زندگی شدی»، جمله دوم (ابراز نگرانی): «البته گاهی وقتها هم میترسم که دوباره مسائل گذشته تکرار بشه و نگران میشم»، جمله سوم (جمله مثبت دوم): «ولی خیالم راحته که شوهرم آدم مهربون و خانواده دوستیه». با این روش هم شما حرفاتون رو زدید و تو سینه تون عقده نمیشه و هم همسرتون ناراحت نمیشه.
موفق و سربلند و سرفراز باشید

بیشتر بخوانید:
مهارت های کلامی را بیاموزید