عرض سلام و احترام.
حسود بودن، ژنتیکی نیست بلکه آموختنی است و خانواده ای که دائما در حال قیاس کردن خود، زندگی  و فرزندانشان با دیگران هستند، قطعا کودکانی حسود تربیت می کنند. بعضی از والدین به کودک می آموزند، تا همیشه خود را با دیگران مقایسه کند و با تکرار این بینش و درخواست، حسادت در شخص متولد  و یا تقویت میشود. در هر حال، مسئله مهم برطرف کردن این ویژگی است. جناب محسن کاشانى، راه‏هاى مبارزه با حسادت را در دو مرحله بیان میکند:
مرحله اول: تمرین بر ترتیب اثر ندادن به حسادت و رفتار بر ضد آن؛ مثلا، فرد به جاى بدگویى، آگاهانه به مدح و ثناى طرف مقابل بپردازد و به جاى تکبر، تواضع نسبت ‏به او را در پیش گیرد.
مرحله دوم: ایجاد رابطه عاطفى مثبت‏ بین خود و فرد مورد حسادت؛ به این صورت که وقتى حسود رفتار خود را اصلاح کند، طرف مقابل این مساله را درک خواهد کرد و دلش نسبت ‏به او نرم مى‏ گردد و زمینه روانى مناسبى براى محبت و دوستى فراهم مى‏ شود. واکنش طبیعى فرد مورد حسادت در این هنگام، نیکى و احسان خواهد بود. بدین‏سان، حسود نیز به سمت احسان و نیکى تمایل پیدا مى‏ کند و زمینه توافق قلبى و برطرف شدن حسادت و از بین رفتن آثار روانى نامطلوب آن فراهم مى‏ گردد.
راهکار دیگه اینکه برای آنچه در زندگی دارید اهمیت و ارزش قائل شوید. قلم و کاغذ بردارید و فهرستی از آنچه در زندگی دارید تهیه کنید . ملاحظه چنین فهرستی، داشته های ما را به ما یادآوری می کند، امتیازات و امکانات زیادی که در زندگی خود داریم، اما به سبب عادی شدن آنها ارزش و اهمیت واقعی آنها را از یاد برده ایم. بی تردید، نداشتن هر یک از چیزهایی که یادداشت کرده اید کمبودی برای شما به حساب می آید.
از طرف دیگر با توجه به اینکه حسادت، احساس نوعی کمبود است و فرد خود را از دیگران پائین تر میبینه، برای مقابله با آن شما باید اعتماد به نفس خودتان را بالا ببرید، تا احساس حسادت نکنید. یعنی وقتی شما خود را ارزشمند و توانمند ببینید و اعتماد بنفس بالایی داشته باشید، دیگر در مقابل دیگران احساس کمبود نخواهید کرد. بنابراین علاوه بر توجه به نکات بالا سعی کنید اعتماد به نفستان هم تقویت کنید. من تمریناتی را برای این منظور به شما توصیه میکنم. 
چند تمرین برای افزایش اعتماد به نفس:

موفق و شاد و پیروز باشید

بیشتر بخوانید:
حسادت و درمان آن