با سلام و سپاس از همراهی شما با مشاورین «راسخون»، از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب نمودید سپاسگزاریم.
ازدواج یکی از مهمترین دوران زندگی یک نفر محسوب می شود، ازدواج موفق ممکن است فردی را از زمین تا آسمان بالا ببرد و به کمالات مادی و معنوی برساند و بر عکس ازدواج ناموفق ممکن است فردی را از قله های ترقی به پایین آورد. بنابراین انسان باید به صورت عاقلانه و با در نظر گرفتن ملاک ها و شرایط یک ازدوج موفق، اقدام به انتخاب همسر کند. راه انتخاب همسر باید عاقلانه و به دور از احساسات ناپخته و هوس ها انتخاب شود، در ضمن این راه باید دقیق و مورد اطمینان باشد که انسان را در انتخاب همسر دچار اشتباه نکند. رابطه بین دختر و پسر قبل از ازدواج شرعی نبوده و مانند سایر دوستی ها و رابطه ها است. بلکه اگر دختر و پسری قصد ازدواج دارند باید مراحل انتخاب را طی کنند (که در ذیل به اختصار اشاره می شود).اگر از جهات مختلف به نظرات مثبتی رسیدند و قصد ازدواج دارند، می توانند با اطلاع و اجازه والدین با هم صحبت نموده و تبادل افکار کنند تا تصمیم نهایی را بگیرند و در این صورت هم کلام شدن بدون اشکال است. البته برای مدتی که لازم است، که معمولاً با یکی دو جلسه صورت می پذیرد. لازم به ذکر است، هرچند هدف اغلب جوانان به ویژه دختران مؤمن و پاک در برقراری ارتباط با جنس مخالف، ازدواج بوده و در آرزوی یافتن همدلی صادق برای زندگی مشترک می باشند. اما به این دسته از جوانان باید عرض نمود که:
ازدواج باید با دیدی باز و شناختی کامل از روحیات و اخلاق و سلیقه های یکدیگر صورت پذیرد تا دختر و پسر به اتحاد و یکرنگی هرچه بیشتر رسیده و در فراز و نشیب زندگی یار و یاور هم بوده و به کمک عشق و محبّت راستین در کوران مشکلات مقاومت نموده و حامی هم باشند. لکن چه شناختی برای ازدواج لازم است و چگونه می توان به خصوصیات واقعی طرف مقابل پی برد و از زوایای مخفی اندیشه و روحیات و اخلاق او سردرآورد؟ آیا به صرف اظهار محبت و چند نامه ی فدایت شوم می تواند به همه این ها پی برد؟ آیا دختر و پسری که غرق در احساسات و غرایز بوده و همه چیز را از نگاه خوش یمن و حُسن نیّتی که لازمه این سن و سال است می بینند می توانند به شناخت لازم برسند؟ جدای از آن که غریزه جنسی و شهوات نیز بر دل و دیده آن ها حکومت می کند. دوستی ها و روابط قبل از ازدواج شناخت لازم را برای زندگی تأمین نمی کند و طرفین را از الزامات و تعهدهای درونی آن ها نسبت به عشق و خانواده و مسؤولیت زندگی و مقدار ظرفیت های روانی و اخلاقی آن ها با خبر نمی سازد، بلکه این آشنایی شناختی سطحی و کاملاً عاطفی و احساسی است. ارتباط بین دختر و پسر قبل از ازدواج نه تنها باعث شناخت کامل آنها از همدیگر نمی شود، بلکه باعث دوری از شناخت منطقی و عاقلانه محسوب می شود. زیرا در این دوران دختر و پسر تحت تأثیر احساسات شدید و علاقه مفرط به یکدیگر هستند. این امر باعث می شود که تمام رفتارهای طرف مقابل از دیدگاه پسر یا دختر خوب جلوه بدهد و عیب های طرف مقابل از دیدگان مخفی بماند. بنابراین این ارتباط ها نه تنها پسر و دختر جوان را به هدف خود که همان شناخت کامل از طرف مقابل است نمی رساند، بلکه آنان را از هدف خود دور می سازد. آری دوست داشتنِ موضوعی باعث می شود چشم و عقل انسان کور شود و مسائل را همان گونه که میل دارد ارزیابی کند و از حقایق اطراف خود آن گونه که دوست دارد بهره برداری کند. پس بهتر است از این گونه دوستی ها پرهیز شود و به تعالیم تربیتی اسلام تمسک نمود و چشم و دل خود را پاک نگه داریم و به هنگام ازدواج با مشاوره خانواده با فردی با ایمان و عفیف ازدواج نموده و خود را از آلودگی ها حفظ کنیم. شما نیز سعی کنید از اینگونه ارتباطات خودداری نمایید و اجازه ندهید امثال ایشان که هوس باز هستند از شما سوء استفاده نمایند.
موفق باشید.

بیشتر بخوانید:
چه کسی برای ازدواج با شما مناسب است ؟