با سلام و احترام
پرسشگر گرامی:  خواندن و نوشتن دعاهای مأثور (مستند به معصومین و معتبر) برای رفع گرفتاری هایی مانند بیماری، چشم زخم و وسوسه و...از نظر اسلام و فقها و مراجع امری صحیح و پسندیده است. مقام معظم رهبری در پاسخ به سؤالی در زمینه دعا و دعا نویسی و تبرک به دعاها فرموده اند: اگر دعاها از ائمه اطهار «علیهم السلام» نقل و روایت شده باشند و یا مضامین آنها حق باشد، تبرّک جستن به آنها اشکال ندارد. همان گونه که تبرّک جستن به دعاهاى مشکوک به این امید که از معصوم «علیه السلام» باشند، اشکال ندارد.
از آنجا که گنج های معنوی از کتاب‌هایی است که اخیراً نوشته شده است، روایات آن از منابع و کتب حدیثی مختلف می‌باشد و علماء هم نوعاً راجع به اعتبار منابع و سند روایات عقیدة خود را بیان کرده‌اند، و طبق بیان قبلی که گفتیم این چنین احادیثی برای امید ثواب قابل عمل می‌باشند، فلذا می‌توان ادّعا کرد، علماء هم احتمالاً عمل کردن به این گونه کتب را بی‌اشکال بدانند. البته عمل به آنچه در این کتب و خصوصاً کتب شریف مفاتیح الجنان وارد شده است؛ اثرات زیاد دیگری نیز دارد که یکی از آنها ایجاد روحیة امید و نشاط و ... است.
موفق و پیروز باشید.