با سلام و احترام لطف کنید کمکم کنید خیلی متساصل شدم من دختری 28 ساله هستم در کودکی ام همیشه و همیشه پدر و مادرم باهم دعوا میکردند تا آخر حدود 17 سال پیش جدا شدند از هم.ما با مادر زندگی میکنیم هیچ ارتباطی هم با پدرم نداریم مادر همیشه عصبی و حساس بود. دوتا دختر هستیم که خواهرم 7 سال بزرگتر از منه اما متاسفانه هنوز ازدواج نکرده. من 4 ماهه که عقد کردم. همسرم در خاستگاری میدونست که وضع مالی خیلی مناسبی نداریم و خرج خونه رو من و خاهرم میدیم. مادرم درآمد نداره. بهش گفتیم که برای خرید جهیزیه باید صبوری کنی.و خیلی مطمئن میگفت جهیزیه اصلا مهم نیست و خودم کمکتون میکنم. زمان خاستگاری خودش هیچی نداشت. اما به تازگی سر کار مشغول شده و حقوقش خوبه الحمدلله. اما خب.. یکم سخت خرید میکنه. مثلا رسمه که اعیاد رو در سال اول ازدواج کادو به عروس بدهند، همسر من اصلا هیچ هدیه ای به من نداده.حتی عیدی ماه رمضون خودم یه انگشتر عقیق برا خودم خریدم گفتم شوهرم بهم داده. البته من درک میکنم. توی این شرایط مالی و وضع دلار و طلا، خرید طلا سخته واقعا. اما مامانم... همش بهم میگه چرا عیدا النگو برات نمیخره؟ میگه تو حرف نمیزنی. تو دلت میریزی، مشکل دارید و تو نمیگی به ما. میگم مامان چیزیمون نیست ما. بعدا میخره. الان پولاشو داره جمع میکنه برا مخارج عروسی. میخایم بعد از صفر ان شالله عروسی بگیریم بریم. میگه خودش گفت توی جهیزیه هم کمک ما میکنه. اما الان یه کادو هم به تو نمیده. دیگه دیوونم کرده واقعا. اگر دو شب همسرم نیاد خونه ما بهم سر بزنه، مامانم میگه چیزی شده که نمیاد؟بحثتون شده؟ میگم نه بابا چیزیمون نیست. مثلا فرداشبش که بیاد خونمون میگه تو گفتی بیاد یا خودش اومد؟ همش داره کنکاش میکنه تو زندگیم انگار دنبال دعوا میگرده. میدونم مارگزیده است و حساس. اما من دارم له میشم این وسط. بخدا دیشب دعوا راه انداخت. گف اصلا این دفعه شوهرتو ببینم خودم بهش میگم این چه وضعیه. میترسم واقعا چیزیش بگه و بینشون پرده احترام بریزه از طرفی، همسرم هم واقعا بلد نیست انگار. بارها بهش گفتم تو نمیخای طلا بخری برا من لاقل یه شاخه گل، یه لباس، یه روسری، با یه چیزی بیا خونمون دل مارو خوش کنی. اسمش باشه هدیه رو گرفتی. حالا طلا رو بعدا میخریم. همسرم خیلی دوسم داره. اما خیلی حسابگره. خونوادش قدیمی و سنتی هستند. خیلی بلد نیست این چیزارو.. اما انصافا احترامی که خونوادش به من میذارن ، خونواده من به همسرم نمیذارن. خواهرم هم که هنوز مجرده، اکثرا زمانی که شوهرم هست اخم میکنه و کنایه میزنه و تهر و توش میکنه. شوهرم چون موقعیت فعلی شغلش خوبه، خیلی ادعاش میشه. همش میگه فلان چیز در شان من نیست. بهمان چیز در شان من نیست. من باید ماشین گرون سوار شم. من فلان جا نمیرم. فلان لباس رو نمیپوشم. شان من بالاست ازین حرفا. پیش هر آشنا و غریبه ای میشینه میگه ما که نون خشک نمیخوریم ما وضعمون خوبه ما کباب میخوریم. خیلی به قول معروف قپی میاد. جوری که بقیه حسرت بخورن. ولی اهل خرج کردن برا من نیست. مثلا بهش بگم بریم پیتزا بخوریم . میگه پیتزا پوووونزده تومن؟ نمی ارزه. بریم پیتزا 5 تومنی! ماشین نداره. خونه هم نداره. اما کلاسش رو خیلی میذاره. مثلا صبح جمعه خونه ما باشه، آبجیم هی به شوخی و جدی میگه کله پاچه مهمون شمائیم؟ اونم هی خودشو میزنه به اون راه . و ب شوخی و خنده در میره از زیرش. یبار نمیگه باشه برم یه ظرف حلیم بگیرم بیارم باهم بخوریم. این چیزارو یکم بلد نیست. از طرفی مامانم و آبجیم هم هی چیزیش میگن. و من موندم بین این دوتا مامانم خیلی گیر داده که چرا کادو برات نمیخره. میگه تو مظلومی. تو دلت میریزی. میخای پاتو بذاری جای پای من. مثل من بشی. هرچی بهش میگم مادر من ما خوبیم باهم. با خوشی رفتیم بیرون گشتیم و اومدیم. میگه آره جون خودت. دروغ نگو الکی. تو دلت آشوبه اینجوری به من میگی. بهش بگو لاقل یه النگو برات بخره بجای همه ی این عید ها.. خسته شدم دیگه دیگه حوصله هیچکدومشون رو ندارم نمیدونم چیکار کنم.. با مامانم و گیر دادن های بی موردش با خواهر و اخم کردن های همیشگیش با شوهرم و خساستش که خودش سطح کلاس و فرهنگ اجتماعیش از من پایین تره اما ادعاش از من بیشتره نمیدونم چیکار کنم راهنماییم کنید خواهش میکنم