با سلام خدمت شما همراه گرامی
از اینکه در مسائل پیش روی خود راه درست مشورت را پیش گرفتید و خواهان بهترین تصمیم هستید تبریک صمیمانه من را پذیرا باشید. راجع به موضوع سوالی که داشتید باید گفت خواستگاری رفتن و خواستگار آمدن برای دختر خانم یک امر معمول و منطقی است. بنابراین در صورتی که به طور مثال فرایند خواستگاری شما شروع‌ شده باشد و به مدت سه ماه هم به طول انجامد، حتی اگر به بله برون هم رسیده باشید و بعد به هر دلیلی به نتیجه نرسید و به هم بخورد، نیازی به گفتن ندارد؛ این قبیل خواستگاری ها که بر اساس اصول، ضوابط و شرع انجام شده است هیچ گونه ایرادی ندارد؛ و اما صحبت در باب خواستگاری های قبلی نزد lمورد فعلی نه‌ تنها لزومی ندارد بلکه گاهی اوقات زمینه ساز برخی مشکلات و سوء ظن ها نیز می شود. نکته ی مهم در این زمینه اینجاست که ما این موارد را تا زمانی عنوان نمی کنیم که فرایند خواستگاری منجر به صیغه محرمیت نشده باشد، در این مورد قضیه‌ اش فرق می‌کند. وقتی یک صیغه محرمیت موقتی خوانده‌ شود و احیانا دیگران هم مطلع شده باشند، آن را باید عنوان کرد. معمولا خواندن صیغه محرمیت در دوران خواستگاری دارای نکات مثبت و منفی است و گاهی نیز زمینه ساز برخی مشکلات می شود.
یکی از مشکلات احتمالی می تواند این باشد که وقتی صیغه‌ ی محرمیت خوانده می شود و تحت هر شرایطی ازدواجی صورت نمیگیرد و موضوع منتفی می شود، اثبات این مسئله که رابطه در این دوران به چه صورت بوده بسیار سخت است، اینکه مثلا در حد گفت و گو و تعریف شده بوده و یا محدودیتی نداشته است. نگفتن این موضوع و نبود اعتماد باعث شروع حساسیت می‌شود، فرد شکاک می‌شود و شروع به بررسی زندگی گذشته طرف مقابل می‌کند تا خودش حقایق را پیدا کند. گاهی این احتمال هم وجود دارد که حقایق گذشته از زبان فرد دیگری شنیده شود و همین مساله باعث ‌شود علاقه، اعتماد، تعهد و صمیمیت که از اصول پایه ای یک زندگی موفق است تحت تاثیر قرار بگیرد و زندگی را دچار تشویش نماید. بنابراین پیشنهادم به شما همراه گرامی این است که این موضوع را عنوان کنید، اما نه در جلسه اول خواستگاری، بلکه بگذارید طی مراحل بعدی و در صورت تمایل به ادامه، در جلسات سوم و چهارم مطرح کنید.
موفق و سعادتمند باشید