سلام. من دو سالی میشه که از پسر دوست مامانم خوشم میاد. حالا هم شماره پیجش رو هم جیمیلش رو دارم. ولی میترسم بهشون بگم البته بحث ترس که نیست. بیشتر بخاطر ابرومه و غرورمه. که خانواده های ما حتی حرف زدن دختر و پسر رو بد میدونن. شایدم اون اقا از من خوشش نیومد و من پیشش ضایع بشم. و یه عمر باید احساس ضایع بودنو تحمل کنم. 27 سالشونه و کارشناسی ارشد و استاد دانشگاه هستن. البته فعلا رفتن سربازی. من از لحاظ وضع مالی و قیافه واقعاااا از ایشون سر ترم. مخصوصا قیافه. این فقط حرف خودم نیست. عکسشو که به دوستام نشون دادم همه همینو صادقانه میگن که من خیلی بهتر از اونم. البته اونم زشت نیست. اون باباش فقط یه خونه کوچیک داره اما خانواده ی با فرهنگی داره. خودش ماشین خریده پسر زرنگ و با شخصیتیه. همه کاراش حساب شدست. انگار همش دقیقا همون چیزیه که من از خدا میخواستم که دقیقا یه همچین همسری رو بهم بده. ببخشید اگه میشه لطف کنین خیلی ساده جوابمو بدین کهچطوری بفهمم بهم علاقه داره یا نه؟ و از این بلا تکلیفی نجات پیداکنم. دوستم میگه بهش بگو اما نمیشه. اگه بره به بقیه بگه که من حتی خیلی ساده ازش خوشم اومده دیگه همه منو بعنوان یه دختر خراب تصور میکنن. از طرفی هم دلم نمیخواد که از دستش بدم چون همه معیار های منو داره. احساس میکنم ازم خوشش میاد و اونم میترسه بیاد سمتم. یه بار مامانش میگفت که از سربازی بیاد باید بره سر کار تا پس انداز کنه اخه باباش وضع مالی خوبی نداره که توی مراسم ازدواج کمکش کنه باید رو پای خودش وایسته. در ضمن یه بار یکی بهم گفت که مامانش رفته پیش اونا و راجع به من سوالایی پرسیده میگفت که فکر کنم تو رو زیر نظر گرفتن. مامانش پیش ما هم خیلی سوال میکنه و مدام از پسرش تعریف میکنه پیش ما. دوستم میگه بعنوان یه مشاوره کاری یا ارشد خوندنت بهش توی اینستا بگو یا جیمیل بده بهش. ممنون میشم کمک کنین.