ناشناس
همه چیز رو به خانواده بگیم کار درستیه؟
سلام
من یه دختر 19ساله ام ،سه ساله با یه پسر دوست شدم بیست سالشه. ما بهم علاقه مند شدیم تا حالا دو بار حضوری اونم برای چند دقیقه همو دیدیم. یه مدته ایشون اصرار دارن به مامانم بگم و خانوادمو در جریان بذارم که ما همو دوست داریم
اما من نمیدونم کار درستی باشه یا نه (خانواده هامون اصلا همو نمیشناسن و کاملا غریبه اند) دوستش دارم اما خانواده خودمو میشناسم تا حدودی ام خانواده ایشونو میشناسم . میدونم که خیلی مشکل پیدا میشه و میدونم اگه در جریان بذاریم حتی ممکنه تو همین مقدمات ازدواج هم خانواده ها اختلاف بیفته بینشون. حالا غیر از اینکه نمیدونم اصلا خانواده هامون قبول میکنن یا نه" به این ازدواج رضایت بدن یا نه ولی مسلما به سادگی با این موضوع کنار نمیان. و اینو میدونم شاید حتی بعد از ازدواج خودمونم به مشکل بخوریم نمیخوام احساسی برخورد کنم ولی از جایی ام میدونم که هیچ وقت فراموشش نمیکنم و اگه با یه نفر دیگه ازدواج کنم به نظرم درست نیست فکرم جای یه نفر دیگه باشه. به خودم باشه میگم یا اون یا هیچکس اما خوب یه دخترم و اختیارم دست خودم نیست. اصلا نمیدونم چنین ازدواجی درسته؟ خانوادمو در جریان بذارم. چه جوری در جریان بذارمشون؟ (از اونجایی هم که خانوادم مذهبی ان اینکه بهشون بگم سه ساله با یه پسر رابطه دارم واقعا سخته) نمیدونم چیکار کنم؟ از یه طرف حقیقت فاصله فکری خانوادهامونه از یه طرف هم احساسمه اصلا اینکه همه چیز رو به خانواده هامون بگیم کار درستیه؟
مشاور: احسان فدایی
با عرض سلام و تقدیم احترام خدمت شما پرسشگر محترم! ارتباط شما با ما گویای این است که در صدد انتخاب مسیر صحیح هستید و امیدواریم ما نیز راهنمای خوبی برایتان باشیم.
خواهر گرامی! ارتباط دوستانه با نامحرم اگرچه به قصد ازدواج باشد، شرعا جایز نیست. وقتی رابطه رسمی نباشد و مخفیانه باشد، رابطه دوستی بدون ازدواج بوجود آید، علاوه بر گناه و عدم جواز شرعی عواقب فردی و اجتماعی منفی زیادی دارد که عبارتند از:
• اولا ازدواج شرایط و مقدماتی دارد که باید ابتدا آنها مهیا باشد وگرنه عملا ازدواج غیر ممکن می شود. باید دید فردی که خواستگار شماست چقدر از این شرایط را دارد؟
• توجه داشته باشید که این رابطه عملا به جایی نمی رسد. شما به درستی می دانید که این رابطه بی سرانجام است و می تواند آسیب های زیادی داشته باشد. بسیاری از این رابطه ها به ازدواج منجر نمی شود.
• وابستگی های زیادی بین دختر و پسر در این رابطه ها اتفاق می افتد که در صورت منجر نشدن به ازدواج مشکلات جدی برایشان بوجود می آورد که عذاب روحی زیادی به دنبال خواهد داشت.
• بزرگی می گفت زن و مرد همچون پنبه و آتش می باشند و اگر در مجاورت هم قرار گیرند شعله های آتش زبانه خواهد کشید. معمولا دختر و پسر اگر چه مذهبی باشند بخاطر کشش ذاتی که بین دختر و پسر وجود دارد به تدریج در گناه فرو رفته و پاکی و نجابت خود را از دست می دهند.
• فردی که چند مورد از این دوستی ها را تجربه کند سرمایه محبت روانی اش کم شده و بعد از ازدواج نمی تواند رابطه گرم و عاشقانه با همسرش برقرار کند و چه بسا بعد از ازدواج مرتب همسرش را با دیگران مقایسه کرده و دچار احساس زیان شود.
• بسیاری از این رابطه ها به درگیری، آبروریزی، منجر می شود تصور کنید که شما می خواهید مثلا چند سال با او در ارتباط باشید بالاخره احتمال اینکه خانواده اش متوجه شوند زیاد است و آنوقت دیگر با ازدواج شما مخالفت می کنند و حتی ادامه رابطه نیز مقدور نخواهد بود.
• یکی دیگر از مشکلات در رابطه دختر و پسر تحریک جنسی است. شما در سنی قرار دارید که تحریک جنسی و غریزه جنسی در اوج خود قرار دارد و رابطه داشتن با جنس مخالف تحریک را بیشتر می کند و اضطراب مداوم خواهید داشت و این سلامتی را به خطر می اندازد.
• همچنین مشکل بزرگی که در این رابطه ها وجود دارد عدم شناخت فرد مقابل است. زیرا هر فردی دوست دارد در زندگی مشترک خوشبخت شود. و خوشبختی زمانی تحقق می یابد که فرد مقابل فرد مناسبی برای شما باشد. پس پیشنهاد ما این است که تا به عوارض وخیم تری گرفتار نشده اید این رابطه را خاتمه دهید و خودتان را نجات دهید. (در صورت نیاز راهکارهای فراموشی او را در مکاتبات بعدی از ما بخواهید). اصلا هم لازم نیست این رابطه را به والدین اطلاع دهید زیرا این باعث می شود با ازدواج شما دو نفر قطعا مخالفت کنند. از پسر بخواهید با خانواده اش متحد شود و اگر واقعا به شما علاقه مند است اقدام به خواستگاری رسمی نماید. ضمن اینکه احراز شرایط و معیارها و شناخت دقیق فرد مقابل و خانواده اش توصیه اصلی ما به شماست. پس تا زمان خواستگاری رسمی این رابطه را خاتمه دهید.
موفق باشید.
