سلام و درود بر شما همراه گرامی سایت راسخون. من هم خداقوت میگویم.
در گیر و دار تنهایی پس از طلاق، چون حاصل همه عمر خود را همین یک‌فرزند میدانستید، تمام تلاش خود را برای تامین رفاه و اسایش او بکار بستید.
اکنون دیدن انحراف و رفتارهای اشتباه او شما را نگران‌کرده و از وابسته شدن او به درمان دارویی نیز می ترسید.
دوست عزیز، اگر همانطور که پزشک تشخیص داده، فرزندتان مبتلا به اختلال باشد، درمان دارویی یکی از اصلی ترین راه های درمانی است و اقدام شما بسیار صحیح و به جا بوده و نگرانی تان بی مورد خواهد بود. در مورد میزان مصرف دارو و مدت زمان ان نیز باید تابع دستور پزشک باشید و به ایشان اعتماد کنید . در صورت صلاحدید، و بهبود حال فرزندتان، به مرور مصرف دارو کاهش پیدا خواهد کرد.
نکته دیگر که میتواند به ارامش شما کمک کند، و درمان را به طور کامل تر و با عوارض کمتر پیش خواهد برد، لزوم مراجعه به روانشناس است. توصیه میکنم در کنار درمان دارویی، با یک روان درمانگر نیز در ارتباط باشید و طی مصاحبه گزارشی از روند زندگی و احوال فرزند تان اخد میشود و طی ان راهکارهای رفتاری به شما و فرزندتان اموزش داده خواهد شد.
در صورت همکاری و همراهی فرزندتان با روانشناس، امید بهبودی بسیار بالا خواهد بود. بر خداوند توکل کرده و سریعا اقدام کنید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید