ناشناس
با پرخاشگری فرزندم چطور راه بیام؟
سلام خسته نباشید. ببخشید من یک پسر ۶ساله دارم که همیشه از دوستانش کتک میخورد و ما بهش یاد دادیم که از خودش دفاع کنه ولی الان حدود سه ماه میشه که حتی اگر کسی باهاش دعوا هم نکنه سر کوچیکترین چیزی دوستش رو...
مشاور: خانم ضیایی
سلام و احترام خدمت شما پرسشگر گرامی. بیان کردید "پسر 6 ساله ای دارید که همیشه از دوستانش کتک میخورد و شما دفاع کردن را بهش آموزش دادید ولی مدتی است که او بقیه را میزند و هل می دهد": آنچه من از صحبت های شما برداشت کردم این هست که پسرتان طریقه ی دفاع کردن از خودش را به درستی یاد نگرفته و همچنین اینگونه پیش خود تصور می کند که اگر دیگران را بزند و صرفا کتک خورنده نباشد، نشان دهنده ی قدرت و شجاعتش هست شاید به این دلیل، چنین رفتارهایی از خود نشان می دهد. البته تاثیر همسن و سالان پرخاشگر و یا فیلم ها و بازی های کامپیوتری خشن هم نقش زیادی در بروز پرخاشگری دارد.
- متاسفانه گاهی اوقات در بین والدین این جمله مشاهده می شود" اگر تو را زد تو هم او را بزن" یا "ای بی عرضه، فقط کتک خوردی" این جملات آسیب فراوانی به کودک ما می زند و ناخواسته او را به سمت رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت بار سوق می دهد. و به کودک این را القا می کند که اگر کسی کار بدی انجام داد، پس من هم می توانم آن رفتار بد را تکرار کنم و این گونه رفتارهای نامطلوب در جامعه گسترش می یابند.
- بسیاری از مفاهیم را می شود از طریق قصه و بازی به کودکان آموزش داد. در آموزش دفاع به کودک کافی است با کودک نقش بازی کنید که مثلا من می خوام به تو حمله کنم و تو باید از خودت دفاع کنی یا فرار کنی یا اینکه بری و یک بزرگتر را درجریان بگذاری و اجازه دهید گاهی اوقات توی فرار کردن کودک برنده شود و او را تشویق کنید.
- باید به کودک رفتار جرات مندانه را آموزش دهید. وقتی کسی می خواهد به کودک زورگویی کند، باید به چشم کودک زورگو خیره شود و در آن وضعیت خیلی قاطع و کوتاه به او بگوید که من به تو این اجازه را نمیدهم ؛ این رفتار را والدین باید با فرزندانشان در خانه تمرین کنند؛ کودکانی که نمیتوانند از خودشان دفاع کنند افرادی هستند که اغلب سرشان را پایین می اندازند و به چشم طرف مقابل نگاه نمیکنند و منفعلانه رفتار می کنند.
- ما باید به فرزندانمان یاد بدهیم که بدون خشونت فیزیکی از خودشان دفاع کنند. باید بداند زمانی کار به برخورد فیزیکی رسید، بهتر است دست خود را بالا بیاورد و با صدای بلند و جسورانه بگوید نزن و اگر طرف مقابل رفتارش را ادامه داد، محیط را ترک کند و به بزرگترها اطلاع دهد. ترک کردن محیط نه نشانه ترسو بودن شخص است، و نه دلیل بر بی عرضگی او می باشد، تنها نشان می دهد شخص فرق خوب و بد، و درست و غلط را می داند. و در نهایت، کودکی که اغلب مورد غفلت واقع می شود ممکن است پس از مدتی کشف کند که اگر جنگ و دعوا راه بیندازد و دیگران را بزند، در مرکز توجه دیگران قرار می گیرد. بنابراین لازم هست به کارهای خوبش عکس العمل مناسب نشان دهید و او را تشویق کنید و به او جایزه دهید. کارهای منفی را در مواقعی که آسیب زا نیست نادیده بگیرید تا رفتارهای مناسب تقویت شود و این کار توجه طلبیش ارضا می کند و نیازی به جلب توجه منفی پیدا نمی کند.
با آرزوی موفقیت برای شما