با سلام،

همراه گرامی راسخون؛ از این مبحث آنچه که می شود، برداشت کرد، این است که خانواده مورد نظر خانواده مذهبی و خدا ترس می باشند، مخصوصا از ناحیه پدر خانواده است  و اینکه دغدغه دارند که نباید الفاظ زشت در منزل به کار رود یا مشخص است که پدر به دنبال درک همسر به خاطر مشکل کمردرد است. این ها همه یک امتیاز عالی در زندگی است اما نکته ای که باید به آن توجه داشت و در این زندگی به نظر کمرنگ است، نبود گفت و گوی کلامی است که باعث برخی از سوء تفاهم ها در زندگی شده است.

اگر خانم مشکل کمر درد دارد دنبال راه چاره اش باشند، با درمان مطمئنا مشکل تا حدی رفع می شود، یا دنبال راه حل های دیگری باشند؛ مثل اینکه در جایی از آشپزخانه از گاز کوچک استفاده کرد که خانم نشسته آشپزی کند یا از غذا هایی استفاده شود که لازم به سر پا زیاد بودن وی نباشد. راه های زیادی برای حل این مساله است که اینجا مجال برای بحث نداریم.

نکته دیگر وقتی غذا آماده شد، حالا با هر دردسری آماده شد و آقا غذایی دیگر آماده کند، برای خانم سوء تفاهم ایجاد می شود که غذای او چه ایرادی داشت که همسر حاضر شد سیب زمینی بپزد و بخورد. ببینید جای گفت و گو خالیه است و این آقا باید کاملا منظور خود را به همسرش برساند و دلیل این کارش  را برایش توضیح بدهد.

همچنین می توانستید بنشیند با همسرتان صحبت کنید و با هم در مورد موضوع تصمیم بگیرید که اگر قرار باشد غذا برنج باشد همه میل کنید و اگر قرار است غذا ساده بخورید باز هم همه باهم، مصرف کنید. مساله فرزند شما هم اگر با او درست رفتار بشود با توجه به اینکه در دوران سخت نوجوانی قرار دارد، و مسائل و مشکلاتتان را با او در میان بگذارید، کمتر خواهد شد.

مساله بعدی جدا کردن رختخواب اشتباه بزرگی است، زن و مرد در هر لحظه ای به محبت یکدیگر نیاز دارند، در حدیثی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) که فرمود: وقتی مرد به زن خود با محبت می نگرد و زنش نیز به او با مهر نگرد، خداوند به دیده ی رحمت به آن ها نگاه می کند. از این حدیث بر می آید که حتی نگاه محبت آمیز چقدر پر فایده است.
 

بهترین راه حل این است که یک خانواده جای خاصی از خانه را انتخاب کنند و دور هم در مورد مسائل صحبت کنند البته در این گفت و گو ها باید توجه داشت که از سرزنش کردن و متهم کردن طرف مقابل زیاده روی نشود و اگر قرار است رفتار بد فرد را به او گوش زد شود با کمال احترام و بدون کوچکترین توهینی باشد،
 

در پایان هیچ گاه حضور خداوند و نگاه او را  زندگی فراموش نکنیم و همیشه با دعا و تمسک به خداوند، از او بخواهیم ما را در پستی و بلندی های زندگی یاری رساند.