باسمه تعالی باتشکر از این که راسخون را برای مشاوره انتخاب نمودید. در این زمینه توجه شما را به شیوه رفتار امام متقین، حضرت علی(علیه السلام) که الگوی کاملی برای همه جهانیان هستند، جلب می کنم. امام على عليه السلام تنها به نيازهاى جسمى يتيمان ، توجه نداشت ، بلكه به نيازهاى روانى و روحى آنها نيز رسيدگى مى كرد،خرما و برنج و روغن به خانه يتيمان مى بردند و غذاهاى خوب ،درست مى كردند و آنها را از گرسنگى نجات مى دادند. بسيارى ، نيازها و نيازمندى هاى يتيمان را از ديدگاه امور مادّى مى نگرند كه بايد داراى مسكن وهمسر و لباس و تغذيه مناسب شوند، امّا امام على عليه السلام به همان اندازه اى كه به احتياجات مادّى و جسمى يتيمان فكر مى كردند، به رفع نيازها و كمبودهاى روانى آنها نيز مى انديشيدند كه دچار عقده هاى روانى، يا كمبودهاى عاطفى نگردند. در رابطه با يتيمان ، تنها غذا براى آنها نمى بردند، بلكه با دست خود غذا در دهانشان مى گذاردند تا شيرينى گرفتنِ غذا از دست پدر را بچشند. يتيمان را دور خود جمع مى كردند و با انواع بازى ها، و صداى تقليدى گوسفند آنها را مى خنداندند. وقتى يتيمان را به منزل مى آوردند، و مى خواستند به آنها عسل بخورانند، انگشتان خود را مى شستند ، و با انگشتان خود عسل در دهان يتيمان مى گذاردند كه دو نوع شيرينى را بچشند:شيرينى عسل و شيرينى از دست پدر گرفتن را. گرچه افراد ناآگاه به امام على عليه السلام اعتراض مى كردند، كه اين كارها در شاءن شما نيست . امّا امام على عليه السلام به نكات ظريفى توجه داشتند كه امروز در علم روانشناسى و روانشناسى كودك ، و روانشناسى تربيتى ، بسيار مورد توجّه است . روانشناسان مى گويند:علل بزهكارى فرزندانى كه پدر يا مادر را از دست دادند كمبود ((عاطفه )) است . امام على عليه السلام آن قدر به يتيمان توجّه داشتند ، و با آنها مهربانى مى كرد كه ديگران مى گفتند:لوددْتُ اِنّى كُنْتُ يتيما؛اى كاش منهم يك يتيم بودم. (1) در زمینه مسایل اعتقادی هم کتاب اصول عقايد اسلامي ، اثرحجت الاسلام محسن قرائتی و همچنین کتاب پنجاه درس اصول عقايد براي جوانان، اثرآیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی(دامت برکاته) به شما بسیار کمک می کند تا پاسخگوی مسایل اعتقادی وی باشید. پی نوشتها: 1. بحارالانوار ج 41 ص 49