ج: يکي از راه‏هاي بسيار خوب، شيوه‏ي »بازي« است. بازي‏هايي وجود دارد که مي‏توان با توجه به سن کودکان در تاريکي انجام داد. 1. بازي گرگم به هوا: خوب است والدين )پدر و مادر( لحظاتي چراغ را خاموش کنند و اين بازي را در تاريکي انجام دهند؛ البته مدت زمان آن بايد کوتاه باشد و حساب شده انجام شود. بايد بازي را در قسمتي از اتاق آغاز کرد که روشن است و کساني که مي‏خواهند پنهان شوند و کودک، آن‏ها را بيابد، بايد به اتاقي تاريک بروند و کودک آن‏ها را در اتاق تاريک پيدا کند و کم‏کم با تاريکي انس بگيرد. 2. بازي ايجاد سايه با انگشتان: اين بازي براي کودکان خردسال جذاب است. چراغ اتاق، خاموش، و شمعي روشن مي‏شود و پدر يا مادر در مقابل نور شمع، با انگشتان خود، روي ديوار سايه مي‏اندازند. مي‏شود سايه‏هاي گوناگوني ايجاد کرد که کودک، آن‏ها را دوست دارد. 3. پليس بازي: پدر و کودک، در اتاق تاريک، پليس بازي مي‏کنند. چراغ خاموش مي‏شود؛ چراغ قوه‏اي را در دست مي‏گيرند و به دنبال شي‏ء گمشده‏اي مي‏گردند؛ البته نبايد دنبال مجرم، دزد، هيولا و موجودات خيالي باشند که ممکن است: ترس ديگري در کودک ايجاد شود.