با سلام . نگرانی شما خواهرگرامی در مورد ترس فرزندتان کاملا طبیعی است ،لازم است بدانید که ترس بعضي از كودكان با توجه به مقطع سني آنها ، ترس بجايي است مانند ترس از محرك هاي شنيداري (صداي قطار يا رعد و برق) ، موجودات خيالي ، تاريكي ، جدا شدن از والدین ، محرك هاي شنيداري (مثل ماسك ها ) و ... كه در محدوده ي سني 2 تا 3 سال كاملا طبيعي است. و با مرور زمان خود رفع می شود و نیاز به درمان خاصی نیست و در برخی موارد نیز ترس شديد و مفرط از يك شيء يا رويداد خاص يا ترس مفرط از پيش بيني مواجه شدن با آن شيء يا رويداد خاص ممكن است كودك را مبتلا به اختلال هراس خاص كند . اين ترس ها مداوم و ناسازگارند ، به اجتناب از شي ترسناك منجر شده و باعث مي شوند كودك ترس خود را غير قابل كنترل بداند . چنين ترسي اغراق آميز است ولي از نظر كودكان افراطي و ناموجه نيست . اما تشخيص هراس خاص زماني مطرح مي شود كه ترس كودك حداقل 6 ماه طول بكشد . پس با وجود اين موارد نمي توان در مورد كودك شما تشخيص اختلال هراس داد و ممكن است پس از طي مدتي به حالت طبيعي بازگردد و لكنت زبان ايجاد شده نيز که به دنبال این ترس ایجاد شده برطرف گردد اما توصيه ي من اين است كه در اسرع وقت براي جلوگيري از مزمن شدن آن و تبدیل ترس فرزندتان به ترس آسیب شناختی و لكنت زبان فرزندتان و جلوگيري از عواقب آن به يك روانشناس باليني مراجعه فرماييد و توجه داشته باشيد كه هيچ كدام از اين دو مشكل غیرقابل درمان و بهبودی نیستند.