باسلام. برادر گرامی وقتی کودکان اولین جمله بندی ها ی خود را شروع می کنند و می توانند کلمات بیشتری را به کار ببرند، اطرافیان ذوق زده شدند و مدام آنها را تشویق می کنند، حرف بزند، شعر بخواند و .. به همین دلیل به خاطر عجله و اضطراب پنهانی که کودک متحمل می شود لکنت زبان های موقتی در آنها پدیدار می شود، در این مورد لازم نیست نگران باشید اگر پسرتان مشکل خاصی در صحبت کردن نداشته است با رعایت ملاحظاتی این حالت بر طرف خواهد شد، اگر تا چند ماه آینده بازهم این حالت را مشاهده کردید آنگاه با یک متخصص کودک به صورت حضوری مشورت کنید.لکنت زبان در بین کودکان رواج بسیاری دارد . و بیشتر در سنین 2 تا 5 سالگی رخ می دهد . و احتمالا مشاهده کرده اید کودکانی که لکنت دارند در مواقع استرس زا ، با حضور دیگران و به ویژه هنگامی که در برابر افراد بیگانه قرار می گیرند وضع دشوارتری پیدا می کنند ولی وقتی که تنها هستند یا وضعیت روانی آرامی دارند و یا هنگامی که آواز می خوانند و در بعضی موارد وقتی به شدت عصبانی هستند ممکن است اشکالی در تکلم نداشته باشند. بسیاری از کودکانی که دچار لکنت زبان شده اند مشکلات هیجانی ، عاطفی و اضطراب دارند و ممکن است در بررسی منظومه ی خانواده مشکل روابط وجود داشته باشد. برای درمان لکنت زبانی که به علت اضطراب و ناراحتی های کودک به وجود می آید لازم است به کودک و نوع ارتباطی که با او وجود دارد توجه کرد . درک کشمکش های درونی و بیرونی کودک و اصلاح رابطه ی خانواده با او اولین گام برای کمک به کودک است. وقتی بچه ها سعی کنند لکنت نداشته باشند ، لکنت آنها بیشتر می شود و هر وقت بپذیرند که لکنت دارند ، لکنت آنها کاهش می یابد پس در برابر صحبت های فرزندتان شنونده ی خوبی باشید و کم حوصلگی نشان ندهید. با حرکات چهره تان در برابر لکنت او ناراحتی نشان ندهید. با پسرتان آرام حرف بزنید ولی به او نگویید "آرام حرف بزن " همانقدر که با دیگران و قبلا با او حرف می زدید الآن نیز با او صحبت کنید و او را حذف نکنید. مسئولیت اجتماعی به او بدهید و برای حرف زدن در مهمانی مثل دیگران با او برخورد کنید و به جای او حرف نزنید. تعارضات خانوادگی بین خود و همسرتان یا خواهر و برادرهایش را شناسایی و کاهش دهید. به او دائم نگویید مشکلی نداری آنچه کودک از آن می ترسد را شناسایی وسعی در رفع آنها داشته باشید. روی نقاط مثبت کودکتان تاکید کنید تا باعث افزایش اعتماد به نفس او شود . و در نهایت توصیه ی من این است که سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید زیرا اضطرابی که شما دارید اثر مستقیمی روی حالات فرزندتان دارد و مشکل او را حادتر خواهد کرد. موفق باشید.