م
سلامبرادرم 15-16 ساله است. در فامیل به مذهبی و خوب...
سلام
برادرم 15-16 ساله است. در فامیل به مذهبی و خوب بودن شهرت داره. ظاهری کاملا مذهبی داره و همیشه در حال حرف زدن از اسلامو مسایل مذهبیه.
مدتیه رفتارشو زیر نظر گرفتم. چند بار متوجه شدم که در اتاق رو قفل میکنه و با لبتاب فیلم هایی میبینه و دقیقا بعدش به حموم میره.
به ظاهر اصلا اهل موسیقی نیست و حتی حدیث های زیادی در مورد اثرات منفی موسیقی می گه. در حالی که خیلی دیدم در حال دانلود آهنگهای تصویری خواننده های زن باشه.
موارد مشکوک دیگه ای دیده بودم که بلافاصله بعدش به حموم میرفت. سعی می کردم نذارم توی اتاق تنها باشه. یا مثلا بهش پیشنهاد میدادم یه رشته ی ورزشی رو بصورت حرفه ای دنبال کنه.
اما تاثیری روی عملش نداشته. گاهی فکر می کنم شاید اصلا با موضوع خودارضایی آشنا نیست و از گناه و اثرات منفی اون روی بدن چیزی نمیدونه.
این حس شک و نگرانی من ادامه داشت تا دیشب که دخترخالم یچیزایی بهم گفت.
اینکه برادرم بهش اس داده و درمورد همون مسایلی که من ازش می ترسیدم حرف زده.. و حتی به دخترخالم پیشنهاد داده.
من متوجه حموم رفتن ساعت 5 صبح برادرم شدم. و به دخترخالم هم گفتم دیگه باهاش حرف نزنه، تا روش بیشتر از این باز نشه.
تو اس هایی که دیشب به دخترخالم داد، حرف از سابقه دار بودنش زد. یعنی فقط گفت سابقه دارم وحشتناک. ولی دقیقا به موردی اشاره نکرد. در آخر هم بهش گفت که باید زن بگیرم وگرنه به گناه می افتم.
از جمله آخرش اینو برداشت می کنم که متوجه ی گناه بودنه عملش نیست.
راستش اصلا نمیدونم. شاید می دونه اما نمی تونه کنترلش کنه.
دلم میخواد یه اقدامی کنم. اما واقعا نمیدونم چجوری بصورت غیرمستقیم راهنماییش کنم.
نمی خوام فردی خسته و بی حال در جامعه باشه. نمی خوام ناتوانی جنسی داشته باشه. نمی خوام با حرفاش شاید هم بعدها کاراش آبروی ما رو توی فامیل ببره.
اما راه حل چی میتونه باشه؟
این چند هفته رو باید به مدرسه بره و دوست داشتم تا به مسئولین مدرسه بگم در این باره و اثرات منفیش صحبتی داشته باشن اما چطوری میتونم این کارو بکنم. چطوری بدون اینکه به روش بیارم، راهنماییش کنم.
ممنون میشم منو راهنمایی کنین. کار با این سایت رو بلد نیستم. اگه میشه طوری پاسخ بدین که متوجه پاسخ های شما بشم. چون نمیدونم اینجا هم مثل ف.ب، نوتیفیکشن داره یا نه. اگه به ایمیلم بفرستین بهتره.
همین الان هم دفتر خاطراتش رو خوندم. و اینو فهمیدم که حداقل از فروردین شروع کرده. قبلشم حتما بوده. اما دفتر سال 92 رو پیدا نکردم.
این مدت زمان طولان می تونه خیلی مخرب باشه.
مشاور: خانم سعیده صفری
باسلام، خواهر گرامی توجه و حس مسئولیت شما نسبت به برادرتان کاملا ستودنی است. اما در این شرایط چه کار می توانید انجام دهید. اول اینکه اصلا به صلاح نیست در مورد برادرتان با مسئولین مدرسه صحبت کنید، چه مستقیم و چه غیر مستقیم، زیرا ممکن است اگر چه صحبتی از این موضوع به میان نیاورند ولی در رفتارشان با ایشان تجدید نظر کنند، به همین خاطر اگر هم لازم باشد از مشاورانی استفاده کنید که ارتباط نزدیکی با ایشان ندارید. خوشبختانه شما تا کنون خوب عمل کرده اید، یعنی متوجه موضوع شدید اما با عصبانیت و نگرانی سعی نکردید راز او را فاش کنید و اوضاع را بدتر کرده و ارتباط و اعتماد بین خود و برادرتان را از بین ببرید. در مورد سایر مسائل روزمره برادرتان مثل تحصیل و رابطه با دوستان و خانواده چیزی نگفته اید ولی اگر در این موارد با مشکل خاصی روبرو نیستند، لازم نیست نگرانی زیادی داشته باشید چون بخش اعظمی از دوگانگی رفتار برادرتان و تمایلات جنسی ایشان مقتضای سنشان است. به همین خاطر پیشنهاد می دهم در مورد این موضوع با خانواده تان فعلا صحبت نکنید و از هر طریقی که می توانید سعی کنید رابطه تان را با او بهتر کنید بعد از اینکه به این احساس رسیدید که نسبت به شما حس خوبی دارد، می توانید با او صحبت کنید، اما نه سرزنش و نه اینکه حرفی از دختر خاله تان بزنید، جملاتی با این مضمون بگویید، مثلا علی مدتی بود میخواستم در مورد موضوعی باهات حرف بزنم، تو خیلی برام مهمی و پسر خوبی هستی، راجع به این حرف هایی که میخواهم بزنم به جز با خودت به هیچ کس دیگر چیزی نگفته ام، راستش مدتیه که احساس می کنم رفتارت با قبل فرق کرده کارهایی که گاهی فکر میکنم خودتم ناراحت میکنه ، و بعضی از رفتارهایی را که دیده اید با تامل مثال بزنید، یا اینکه اینجا صبر کنید و اجازه دهید خودش توضیح دهد که آیا با نظر شما موافق هست یا خیر. حتی می توانید اگر دختر خاله تان شخص متعهد و مطمئنی هست بخواهید در صورت تامس مجدد برادرتان شما را در جریان بگذارد و از او بخواهید بدون اینکه به برادرتان بگوید که شما از این ارتباط مطلعید رابطه شان را در حد خویشاوندی حفظ کرده و سعی کنند اعتمادشان را جلب کنند و از خصوصیات مذهبی برادرتان استفاده کرده و به تدریج او را به یک روانشناس مذهبی یا روحانی آشنا با علوم روانشناختی راهنمایی کنند تا خود ایشان به صورت مستقیم بتوانند موضوع را پیگیری کنند.