حکم نفقه در عده وفات
پرسش :
در ماده 110 قانون مدنی جمهوری اسلامی آمده است: «در عده وفات زن حق نفقه ندارد». با عنایت به اطلاق ماده و صراحت روایاتی که زن حامل و در عده وفات را مستحق نفقه نمیداند، آیا با توجه به آیه شریفه: «و الذین یتوفون منکم و یذرون ازواجا و وصیه لازواجهم متاعا الی الحول غیر اخراج فان خرجن فلا جناح علیکم فیما فعلن فی انفسهن من معروف و الله عزیز حکیم.» (البقره/ 240) الف. آیا میتوان مرد را نسبت به ادای نفقه زن در ایام عده وفات و زن حامل در دوران بارداری ملزم نمود؟ ب. آیا در آیه شریفه، الزام به اجرای وصیت وجود دارد؟ ج. آیا وصیت فوق، داخل در ترکه است؟ د. آیا میتوان این اطلاق را تقیید نمود؟
پاسخ :
الف. بدون شرط ضمن عقد، نمیتوان مرد را ملزم نمود.
ب. رجحان استفاده میشود نه الزام.
ج. وصیت مذکور از ثلث محسوب میشود.
د. با شرط ضمن عقد میتوان نفقه درعده وفات را برعهده زوج گذاشت والله العالم. 1379/9/26
منبع: ره توشه قضایی (استفتائات قضایی از محضر مقام معظم رهبری)، نشر قضا، قم، چاپ اول، 1390.
الف. بدون شرط ضمن عقد، نمیتوان مرد را ملزم نمود.
ب. رجحان استفاده میشود نه الزام.
ج. وصیت مذکور از ثلث محسوب میشود.
د. با شرط ضمن عقد میتوان نفقه درعده وفات را برعهده زوج گذاشت والله العالم. 1379/9/26
منبع: ره توشه قضایی (استفتائات قضایی از محضر مقام معظم رهبری)، نشر قضا، قم، چاپ اول، 1390.