فضیلت تلاوت سوره یس
پرسش :
تلاوت سوره یس چه فضیلتی دارد؟
پاسخ :
سوره «یس» به گواهی احادیث، یکی از مهم‌ترین سوره‌های قرآن است، به‌گونه‌ای که در احادیث «قلب قرآن» نام گرفته است.
در حدیثی از پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله می‌خوانیم که فرمود:
«إنَّ لِکُلّ شَی‌ءٍ قَلباً وَإنَّ قَلبَ القُرآنِ یس؛ هر چیزی قلب دارد و قلب قرآن یس است».(1)
در حدیثی از امام صادق علیه السلام نیز همین معنی آمده است و در ذیل آن می‌افزاید:
«مَن قَرَأَها قَبلَ أن یَنامَ أو فی نَهارِهِ قَبلَ أن یُمسِیَ کانَ فی نَهارِهِ مِنَ‌المَحفوظینَ وَالمَرزوقینَ حَتّی یُمسِیَ وَمَن قَرَأَها فی لَیلِهِ قَبلَ أن یَنامَ وَکَّلَ اللّهُ بِهِ مِائَةَ ألفِ مَلَکٍ یَحفَظونَهُ مِن کُلّ شَیطانٍ رَجیمٍ وَمِن کُلّ آفَةٍ؛ هر کس آن را قبل از خواب، یا در روز پیش از غروب بخواند، در تمام طول روز محفوظ و پرروزی خواهد بود، تا اینکه غروب شود و هر کس آن را در شب پیش از خفتن بخواند، خداوند هزار فرشته را بر او مأمور می‌کند که وی را از هر شیطان رانده‌شده و هر آفتی حفظ کنند». و به دنبال آن فضایل مهمّ دیگری نیز بیان می‌فرماید.(2)
و در حدیث دیگری از پیامبر صلّی الله علیه و آله می‌خوانیم که فرمود:
«سورَةُ یس تُدعی فِی‌التَّوراةِ المُعِمَّةُ قیلَ وَ ما المُعِمَّةُ؟ قالَ تَعُمُّ صاحِبَها خَیرَ الدُّنیا وَالآخِرَةِ؛ سوره یس در تورات عمومیّت‌آفرین نامیده شده، پرسیدند: از چه رو به آن «عمومیّت‌آفرین» گفته می‌شود؟ فرمود:
زیرا کسی که همدم و همنشین این سوره باشد او را مشمول تمام خیر دنیا و آخرت می‌کند».(3)
روایات دیگری نیز در این زمینه در کتاب‌های شیعه و اهل‌سنّت آمده است.
به این ترتیب باید اعتراف کرد که شاید کمتر سوره‌ای در قرآن مجید دارای این‌همه فضیلت بوده باشد.
و همان‌گونه که بارها گفته‌ایم، این فضیلت برای کسانی نیست که تنها الفاظ آن را بخوانند و مفاهیم آن را به طاق نسیان زنند، بلکه این عظمت به سبب محتوای عظیم این سوره است؛ محتوایی بیدارگر، ایمان‌بخش، مسؤولیّت‌آفرین و تقوازا که وقتی انسان در آن بیندیشد و این اندیشه در اعمال او پرتوافکن شود، خیر دنیا و آخرت را برای او به ارمغان می‌آورَد.
فی‌المثل در آیه 60 این سوره سخن از پیمانی به میان می‌آورد که خداوند از تمام فرزندان آدم گرفته که شیطان را پرستش نکنند چون شیطان دشمن آشکاری است: أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ.
روشن است که هرگاه انسان به این پیمان الهی پایبند باشد، همان‌گونه که در احادیث مزبور آمده، از هر شیطان رانده‌شده‌ای در امان خواهد بود، ولی اگر این آیه را سرسری بخواند و در عمل از دوستان مخلص و یاران وفادار شیطان باشد، نمی‌تواند به این افتخار بزرگ نایل شود، همچنین درباره فرد فرد آیات و کلمات این سوره باید این محاسبه را انجام داد.
پی‌نوشت:
1- مجمع‌البیان، آغاز سوره یس
2- وسائل‌الشیعه، ج 4، ص 886، باب 48 از ابواب قرائة القرآن
3- همان.
منبع: فضیلت سوره‌های قرآن (برگرفته از تفسیر نمونه)؛ مهدی دربانی، قم: امام علی بن ابی‌طالب (ع)، ۱۳۸۹.
سوره «یس» به گواهی احادیث، یکی از مهم‌ترین سوره‌های قرآن است، به‌گونه‌ای که در احادیث «قلب قرآن» نام گرفته است.
در حدیثی از پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله می‌خوانیم که فرمود:
«إنَّ لِکُلّ شَی‌ءٍ قَلباً وَإنَّ قَلبَ القُرآنِ یس؛ هر چیزی قلب دارد و قلب قرآن یس است».(1)
در حدیثی از امام صادق علیه السلام نیز همین معنی آمده است و در ذیل آن می‌افزاید:
«مَن قَرَأَها قَبلَ أن یَنامَ أو فی نَهارِهِ قَبلَ أن یُمسِیَ کانَ فی نَهارِهِ مِنَ‌المَحفوظینَ وَالمَرزوقینَ حَتّی یُمسِیَ وَمَن قَرَأَها فی لَیلِهِ قَبلَ أن یَنامَ وَکَّلَ اللّهُ بِهِ مِائَةَ ألفِ مَلَکٍ یَحفَظونَهُ مِن کُلّ شَیطانٍ رَجیمٍ وَمِن کُلّ آفَةٍ؛ هر کس آن را قبل از خواب، یا در روز پیش از غروب بخواند، در تمام طول روز محفوظ و پرروزی خواهد بود، تا اینکه غروب شود و هر کس آن را در شب پیش از خفتن بخواند، خداوند هزار فرشته را بر او مأمور می‌کند که وی را از هر شیطان رانده‌شده و هر آفتی حفظ کنند». و به دنبال آن فضایل مهمّ دیگری نیز بیان می‌فرماید.(2)
و در حدیث دیگری از پیامبر صلّی الله علیه و آله می‌خوانیم که فرمود:
«سورَةُ یس تُدعی فِی‌التَّوراةِ المُعِمَّةُ قیلَ وَ ما المُعِمَّةُ؟ قالَ تَعُمُّ صاحِبَها خَیرَ الدُّنیا وَالآخِرَةِ؛ سوره یس در تورات عمومیّت‌آفرین نامیده شده، پرسیدند: از چه رو به آن «عمومیّت‌آفرین» گفته می‌شود؟ فرمود:
زیرا کسی که همدم و همنشین این سوره باشد او را مشمول تمام خیر دنیا و آخرت می‌کند».(3)
روایات دیگری نیز در این زمینه در کتاب‌های شیعه و اهل‌سنّت آمده است.
به این ترتیب باید اعتراف کرد که شاید کمتر سوره‌ای در قرآن مجید دارای این‌همه فضیلت بوده باشد.
و همان‌گونه که بارها گفته‌ایم، این فضیلت برای کسانی نیست که تنها الفاظ آن را بخوانند و مفاهیم آن را به طاق نسیان زنند، بلکه این عظمت به سبب محتوای عظیم این سوره است؛ محتوایی بیدارگر، ایمان‌بخش، مسؤولیّت‌آفرین و تقوازا که وقتی انسان در آن بیندیشد و این اندیشه در اعمال او پرتوافکن شود، خیر دنیا و آخرت را برای او به ارمغان می‌آورَد.
فی‌المثل در آیه 60 این سوره سخن از پیمانی به میان می‌آورد که خداوند از تمام فرزندان آدم گرفته که شیطان را پرستش نکنند چون شیطان دشمن آشکاری است: أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ.
روشن است که هرگاه انسان به این پیمان الهی پایبند باشد، همان‌گونه که در احادیث مزبور آمده، از هر شیطان رانده‌شده‌ای در امان خواهد بود، ولی اگر این آیه را سرسری بخواند و در عمل از دوستان مخلص و یاران وفادار شیطان باشد، نمی‌تواند به این افتخار بزرگ نایل شود، همچنین درباره فرد فرد آیات و کلمات این سوره باید این محاسبه را انجام داد.
پی‌نوشت:
1- مجمع‌البیان، آغاز سوره یس
2- وسائل‌الشیعه، ج 4، ص 886، باب 48 از ابواب قرائة القرآن
3- همان.
منبع: فضیلت سوره‌های قرآن (برگرفته از تفسیر نمونه)؛ مهدی دربانی، قم: امام علی بن ابی‌طالب (ع)، ۱۳۸۹.
