احکام خمس | خمس ارث: سوال دو
پرسش :
کسى از دنیا رفته است و خمس بدهکار است، ورثه او فعلا قدرت مالى ندارند که کلّ خمس را بپردازند. لذا ناچارند دستگردان کنند، تا پس از تمکن پرداخت کنند. آیا بعد از دستگردان، میت برئ الذمه مى شود، و از عذاب الهى خلاص خواهد شد؟
پاسخ :
بعد از آنکهوارث دین میت را بادستگردان بعهده گرفت و تصمیم داشت عندالقدرة بپردازد. میت برئ الذمه مى شود. و ان شاء الله از عذاب خلاص مى شود.
در روایت است که ابوسعید خدرى مى گوید: ما با رسول خدا (صلى الله علیه و آله) همراه جنازه اى بودیم. هنگام نماز بر او، حضرت سؤال کرد که آیا این شخص مدیون بوده است؟ گفتند بلى، دو درهم بدهکار بود. حضرت بر او نماز نخواند و فرمود: شما بر او نماز بخوانید. حضرت على (علیه السلام) عرضه داشت یا رسول الله، من بدهى او را به عهده مى گیرم. سپس رسول خدا (صلى الله علیه و آله) برخاست و بر او نماز خواند. بعد به حضرت امیر (علیه السلام) فرمود: خداوند جزاى خیر به تو عطا کند و آزادت کند، همانگونه که برادر ایمانى خود را از بدهى آزاد کردى(1).
پی نوشت:
1 ـ عن ابى سعید الخدرى، قال: کنّا مع رسول الله (صلى الله علیه و آله) فى جنازة، فلمّا وضعت. قال (صلى الله علیه و آله): هل على صاحبکم من دین؟ قالوا: نعم، در همان. فقال (صلى الله علیه و آله): صلّوا على صاحبکم. فقال على (علیه السلام): هما علىّ یا رسول الله، و انا لهما ضامن: فقام رسول الله (صلى الله علیه و آله) فصلّى علیه، ثم اقبل على علىّ (علیه السلام) فقال: جزاک الله عن الاسلام خیراً و فک رهانک کما فککت رهان اخیک. (وسائل الشیعه/ ج 13/ ص 151/ باب 3/ ح 2).
منبع: جامع المسائل، استفتائات آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی (ره)، جلد اول، قم: امیر العلم، 1383.
بعد از آنکهوارث دین میت را بادستگردان بعهده گرفت و تصمیم داشت عندالقدرة بپردازد. میت برئ الذمه مى شود. و ان شاء الله از عذاب خلاص مى شود.
در روایت است که ابوسعید خدرى مى گوید: ما با رسول خدا (صلى الله علیه و آله) همراه جنازه اى بودیم. هنگام نماز بر او، حضرت سؤال کرد که آیا این شخص مدیون بوده است؟ گفتند بلى، دو درهم بدهکار بود. حضرت بر او نماز نخواند و فرمود: شما بر او نماز بخوانید. حضرت على (علیه السلام) عرضه داشت یا رسول الله، من بدهى او را به عهده مى گیرم. سپس رسول خدا (صلى الله علیه و آله) برخاست و بر او نماز خواند. بعد به حضرت امیر (علیه السلام) فرمود: خداوند جزاى خیر به تو عطا کند و آزادت کند، همانگونه که برادر ایمانى خود را از بدهى آزاد کردى(1).
پی نوشت:
1 ـ عن ابى سعید الخدرى، قال: کنّا مع رسول الله (صلى الله علیه و آله) فى جنازة، فلمّا وضعت. قال (صلى الله علیه و آله): هل على صاحبکم من دین؟ قالوا: نعم، در همان. فقال (صلى الله علیه و آله): صلّوا على صاحبکم. فقال على (علیه السلام): هما علىّ یا رسول الله، و انا لهما ضامن: فقام رسول الله (صلى الله علیه و آله) فصلّى علیه، ثم اقبل على علىّ (علیه السلام) فقال: جزاک الله عن الاسلام خیراً و فک رهانک کما فککت رهان اخیک. (وسائل الشیعه/ ج 13/ ص 151/ باب 3/ ح 2).
منبع: جامع المسائل، استفتائات آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی (ره)، جلد اول، قم: امیر العلم، 1383.