اجزاء و شرایط نماز | سوال سی

پرسش :

الف: انسان قبل از نماز در یک وضعى بود که اگر با آن وضع نماز مى‌خواند نمازش باطل بود مثلاً لباسش و یا بدنش متنجس بود یا مکانش و یا لباسش غصبى بود و هکذا؛ حال نمازى خواند، بعد از نماز به شک افتاد که آیا نمازش را با همان وضع اوّلى خوانده که نماز با آن صحیح نبود و یا اینکه قبل از شروع به نماز آن وضع را تغییر داده بود به وضع دیگرى که نماز با آن صحیح است، آیا نمازى که خوانده است صحیح است یا نه؟ ب: در فرض سؤال گذشته حکم این مسأله چیست: وقتى که به شک افتاد خود را به همان وضع اوّلى دید که نماز با آن صحیح نبود مثلاً همان لباس متنجسى که قبل از نماز در تن داشت الآن هم همان لباس متنجس را در تن خود مى‌بیند و هکذا، ولى در عین حال احتمال مى‌دهد که در وقت شروع به نماز آن وضع اوّلى را تغییر داده بوده به وضع دیگرى که نماز با آن صحیح است و بعد از نماز دوباره به وضع اول برگشته است؟

پاسخ :
باسمه تعالى؛
الف: نمازى که خوانده محکوم به صحت است، و الله العالم.
ب: فرقى بین دو صورت مذکور نیست، در هر دو صورت نمازى که خوانده محکوم به صحت است، و الله العالم.

منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد اول، قم: نشر سرور، 1385.