احکام خانواده | ازدواج: سوال یکصد و هشتاد و شش
پرسش :
پسرى با دخترى ازدواج نموده و در دفترخانه به ثبت رسیده است. پسر ادّعا مى‌کند قبل از عقد خواهر کوچک را نشان داده‌اند، ولى بعد از عقد معلوم مى‌شود دختر بزرگ در سند ازدواج به اسم عیال ثبت شده، بانوانى که در عقدخوانى بوده‌اند از دو یا سه نفر بیش نبوده و از هیچ یک از آنها استشهاد مقدور نیست و از کسان و فامیلهاى دختر نیز در جلسه نبوده و خود پسر نیز با خانوادۀ دختر رابطه نداشته‌اند و والدین دختر نیز مدّعى هستند که قبل از عقد و بعد از عقد، پسر همان دختر بزرگ را دیده و به این ادّعا نیز دلیلى ندارند. حالا قول کدامیک از پسر یا دختر مقدم بر دیگرى است؟
پاسخ :
باسمه تعالى؛ در فرض مذکور چنانچه در محاکم شرعیه پیش حاکم شرع یکى از دو منکر اقرار کند یا مدّعى بیّنۀ شرعى اقامه کند آن متّبع است. و اگر نه بیّنۀ شرعى از مدّعى و نه اقرار از منکر باشد دختر کوچک قسم مى‌خورد بر عدم تزویج با پسر و ادّعاى پسر بر تزویج با او ساقط مى‌شود، و پسر هم قسم مى‌خورد بر عدم تزویج با دختر بزرگ و ادّعاى دختر بزرگ و اهلش ساقط مى‌شود و حکم به بطلان نکاح مى‌شود و حقّ مطالبۀ نصف مهر را از پسر ندارند، و اللّه العالم.
منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد دوم، قم: نشر سرور، 1385.
باسمه تعالى؛ در فرض مذکور چنانچه در محاکم شرعیه پیش حاکم شرع یکى از دو منکر اقرار کند یا مدّعى بیّنۀ شرعى اقامه کند آن متّبع است. و اگر نه بیّنۀ شرعى از مدّعى و نه اقرار از منکر باشد دختر کوچک قسم مى‌خورد بر عدم تزویج با پسر و ادّعاى پسر بر تزویج با او ساقط مى‌شود، و پسر هم قسم مى‌خورد بر عدم تزویج با دختر بزرگ و ادّعاى دختر بزرگ و اهلش ساقط مى‌شود و حکم به بطلان نکاح مى‌شود و حقّ مطالبۀ نصف مهر را از پسر ندارند، و اللّه العالم.
منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد دوم، قم: نشر سرور، 1385.
