احکام خانواده | ازدواج: سوال دویست و بیست و سه
پرسش :
این حقیر مبتلا به لکنت زبان مىباشم (به این معنا که کلمات را با گیر و زحمت و گاه لکنت ادا مىنمایم که البته این لکنت در حضور جمع است نه خلوت) و در موقع ضرورت به وکالت از طرف ایجاب عقدى را جارى کردم، این مرتبه چون انشاء در خلوت بود هیچگونه لکنتى حاصل نگردید و عقد در کمال فصاحت انشاء گردید. خواهشمند است با توجه به وسواس بوجود آمده (چون بنده دچار احتیاط فراوان و وسواس هستم) نظر مبارک را پیرامون صحت عقد در صور مختلف سؤال فوق الذکر بیان فرمایید.
پاسخ :
باسمه تعالى؛ در فرض سؤال، عقدى را که اوّل اجراء کردهاید-هرچند با لکنت بعضى از حروف صیغه را اجراء کردید-عقد صحیح و احتیاج به اعاده ندارد، و اللّه العالم.
منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد دوم، قم: نشر سرور، 1385.
باسمه تعالى؛ در فرض سؤال، عقدى را که اوّل اجراء کردهاید-هرچند با لکنت بعضى از حروف صیغه را اجراء کردید-عقد صحیح و احتیاج به اعاده ندارد، و اللّه العالم.
منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد دوم، قم: نشر سرور، 1385.