بهبودی درد و لنگش من بعد از شکستگی لگن و استخوان ران
پرسش :
خانمی ۵۲ ساله هستم با قد ۱۵۷ سانت و وزن ۸۳ کیلو. براثر تصادف دچار شکستگی لگن و استخوان ران در سمت چپ شدم که برای ترمیم استخوان ران پلاتین گذاشتند اما برای لگن هیچ اقدام خاصی صورت نگرفت. حدود یک سال است...
پاسخ :
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
در شکستگی ها تمام سعی پزشک باید این باشد که بهترین درمان را در اولین درمان انجام دهد. درمان اکثر قریب به اتفاق شکستگی ها در زمان حادثه بسیار آسان‌تر از درمانی است که چند ماه یا چند سال بعد انجام میشود. نتایج درمان مناسب زودهنگام هم در غالب اوقات بسیار بهتر از درمان های بعدی است.
متاسفانه شکستگی لگن در بسیاری اوقات از نظر پنهان مانده و تشخیص داده نمیشود. گاهی هم حتی با وجود تشخیص، درمان مناسبی برای آن انجام نشده و حداکثر به یک کشش استخوانی بسنده میشود. این نوع برخورد با شکستگی های لگن موجب بروز عوارض بلند مدت شدیدی برای بیمار میشود که درمان آن یا غیر ممکن بوده و یا بسیار مشکل خواهد بود.
شکستگی لگن میتواند بصورت شکستگی بالای استخوان ران، شکستگی استابولوم و یا شکستگی حلقه لگن باشد. از این سه معمولا شکستگی استابولوم در صورت عدم درمان مناسب میتواند بسرعت موجب ساییدگی و آرتروز مفصل ران شود. این آرتروز معمولا با درد شدید مفصل ران همراه بوده و بیمار برای درمان این درد شدید معمولا نیاز به انجام عمل جراحی تعویض مفصل ران خواهد داشت.
درمان نامناسب شکستگی های بالای استخوان ران و شکستگی های حلقه لگنی و بد جوش خوردن یا جوش نخوردن آنها میتوانند بدون اینکه موجب درد مفصل ران شود راه رفتن بیمار را مختل کند. در این موارد برحسب نوع ضایعه درمان متفاوت خواهد بود. در مواردی که تغییر شکل در محل شکستگی قبلی شدید باشد معمولا نیاز به انجام عمل جراحی استئوتومی خواهد بود.
در جراحی استئوتومی، قطعات جوش نخورده یا بد جوش خورده شکستگی قبلی جابجا شده و در وضعیت مناسب تری قرار میگیرند و سپس با استفاده از پیچ و پیوند استخوان به یکدیگر متصل شده و جوش داده میشوند. این نوع عمل جراحی میتواند با اصلاح تغییر شکل ایجاد شده موجب بهتر شدن راه رفتن بیمار شود.
در هر صورت اختلال در راه رفتن باید به طریقی درمان شود چه ادامه یافتن آن میتواند با تاثیر بر دیگر مفاصل بدن موجب بروز اختلال در کارکرد آنها شده و کارآیی فیزیکی فرد را بتدریج کاهش دهد.
منبع: ایران ارتوپد
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
در شکستگی ها تمام سعی پزشک باید این باشد که بهترین درمان را در اولین درمان انجام دهد. درمان اکثر قریب به اتفاق شکستگی ها در زمان حادثه بسیار آسان‌تر از درمانی است که چند ماه یا چند سال بعد انجام میشود. نتایج درمان مناسب زودهنگام هم در غالب اوقات بسیار بهتر از درمان های بعدی است.
متاسفانه شکستگی لگن در بسیاری اوقات از نظر پنهان مانده و تشخیص داده نمیشود. گاهی هم حتی با وجود تشخیص، درمان مناسبی برای آن انجام نشده و حداکثر به یک کشش استخوانی بسنده میشود. این نوع برخورد با شکستگی های لگن موجب بروز عوارض بلند مدت شدیدی برای بیمار میشود که درمان آن یا غیر ممکن بوده و یا بسیار مشکل خواهد بود.
شکستگی لگن میتواند بصورت شکستگی بالای استخوان ران، شکستگی استابولوم و یا شکستگی حلقه لگن باشد. از این سه معمولا شکستگی استابولوم در صورت عدم درمان مناسب میتواند بسرعت موجب ساییدگی و آرتروز مفصل ران شود. این آرتروز معمولا با درد شدید مفصل ران همراه بوده و بیمار برای درمان این درد شدید معمولا نیاز به انجام عمل جراحی تعویض مفصل ران خواهد داشت.
درمان نامناسب شکستگی های بالای استخوان ران و شکستگی های حلقه لگنی و بد جوش خوردن یا جوش نخوردن آنها میتوانند بدون اینکه موجب درد مفصل ران شود راه رفتن بیمار را مختل کند. در این موارد برحسب نوع ضایعه درمان متفاوت خواهد بود. در مواردی که تغییر شکل در محل شکستگی قبلی شدید باشد معمولا نیاز به انجام عمل جراحی استئوتومی خواهد بود.
در جراحی استئوتومی، قطعات جوش نخورده یا بد جوش خورده شکستگی قبلی جابجا شده و در وضعیت مناسب تری قرار میگیرند و سپس با استفاده از پیچ و پیوند استخوان به یکدیگر متصل شده و جوش داده میشوند. این نوع عمل جراحی میتواند با اصلاح تغییر شکل ایجاد شده موجب بهتر شدن راه رفتن بیمار شود.
در هر صورت اختلال در راه رفتن باید به طریقی درمان شود چه ادامه یافتن آن میتواند با تاثیر بر دیگر مفاصل بدن موجب بروز اختلال در کارکرد آنها شده و کارآیی فیزیکی فرد را بتدریج کاهش دهد.
منبع: ایران ارتوپد
