احکام ازدواج | عیوب فسخ نکاح: سوال سه

پرسش :

شخصى بعد از گذشت مدّتى از تاریخ ازدواج متوجّه وجود بیمارى در زوجه خود مى گردد. پس از مراجعه به پزشکان متخصصّ، به وجود بیمارى صرعِ حادِّ درمان ناپذیر پى مى برد، که از بدو تولّد زوجه را آزار مى داده و قبل از عقد از طرف زوجه وخانواده وى هیچ اشاره اى به این موضوع نشده است. لازم به توضیح است که وضعیّت زوجه تا حدّى ناهنجار است که مانع از زندگى سالم و بى دغدغه و نیز مانع از بچّه دارشدن وى شده است چرا که بیم انتقال بیمارى به طفل به لحاظ ژنتیکى بودن آن مى رود. در ضمن زوج به طور ضمنى به شرط سالم بودن زوجه تصمیم به ازدواج با ایشان گرفته است. حال با توجه به مطالب فوق، لطفاً بفرمایید: الف) آیا فسخ نکاح در این مورد از باب تدلیس یا تخلّف از شرط ضمن عقد نکاح امکان دارد؟ ب) آیا مى توان بیمارى مذکور را از عیوب مجوّز فسخ نکاح دانست؟ ج) آیا مهر المسمّاى زوجه بعد از وقوع نزدیکى باید پرداخته شود؟ د) آیا زوج مى تواند به علّت کتمان حقیقت زوجه و خانواداش، مطالبه ضرر و زیان کند؟

پاسخ :
جواب الف تا آخر: صرع به تنهایى از عیوب موجب فسخ نیست؛ ولى اگر قبلاً شرطى در زمینه سلامت زوجه شده، از باب تخلّف شرط یا تدلیس مى توان فسخ کرد و در صورتى که تدلیس ثابت شود مهرالمثل را مى توان از شخص تدلیس کننده گرفت و اگر تدلیس کننده شخص زوجه باشد مهریّه اى به او تعلق نمى گیرد.

منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393.