نظر اسلام در مورد قمار
پرسش :
چرا اسلام «قمار» را تحریم نموده است؟
پاسخ :
اسلام مى گوید درآمد باید به واسطه یک کار مفید باشد؛ و کار مفید سه رقم است:
1. کارهاى تولیدى
2. کارهاى توزیعى
3. کارهاى خدماتى.
کشاورزى، دامدارى، تولیدات صنعتى و مانند آن کارهاى تولیدى هستند و تُجارى که کالاهاى تولید شده را از تولیدکنندگان خریده و به دست فروشندگان جزء مى رسانند، تا آنها به دست مشتریان برسانند عهده دار قسم دوم کارهاى مفید هستند. زیرا همه مردم نمى توانند به کارخانه هاى تولیدى و دامداریها و مزارع کشاورزى مراجعه کرده و نیازهاى خود را تهیه کنند، و لذا تجّار و فروشندگان عهده دار این کار مى شوند. اطبّا، پرستاران، رانندگان، مأموران نظافت و مانند آنها، کارهاى خدماتى انجام مى دهند. و کار هر سه گروه مفید و سودمند است.
امّا کسى که قمار مى زند و در قمار مبالغ هنگفتى را مى برد و طرف مقابل را به خاک سیاه مى نشاند، چه کار مفیدى انجام داده است؟! چنین شخصى نه تنها کار مفیدى نکرده، بلکه مرتکب کاری شیطانى و زشت شده، و مشمول آیه شریفه 29 سوره نساء است که می فرمایید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلّا أَنْ تَکُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاض»؛ (اى کسانى که ایمان آورده اید! اموال یکدیگر را در میان خود به باطل [و از طرق نامشروع] نخورید؛ مگر این که تجارتى با رضایت طرفین شما انجام گیرد).
نتیجه این که قمار کار مفیدى نیست، بلکه «اکل مال بالباطل» است و لذا حرام شمرده شده است.
منبع: از تو سوال مى کنند، مکارم شیرازى، ناصر، تهیه و تنظیم: علیان نژادى، ابوالقاسم، مدرسة امام على بن ابى طالب(علیه السلام)، قم، 1387 شمسی، چاپ: دوم، ص 110.
اسلام مى گوید درآمد باید به واسطه یک کار مفید باشد؛ و کار مفید سه رقم است:
1. کارهاى تولیدى
2. کارهاى توزیعى
3. کارهاى خدماتى.
کشاورزى، دامدارى، تولیدات صنعتى و مانند آن کارهاى تولیدى هستند و تُجارى که کالاهاى تولید شده را از تولیدکنندگان خریده و به دست فروشندگان جزء مى رسانند، تا آنها به دست مشتریان برسانند عهده دار قسم دوم کارهاى مفید هستند. زیرا همه مردم نمى توانند به کارخانه هاى تولیدى و دامداریها و مزارع کشاورزى مراجعه کرده و نیازهاى خود را تهیه کنند، و لذا تجّار و فروشندگان عهده دار این کار مى شوند. اطبّا، پرستاران، رانندگان، مأموران نظافت و مانند آنها، کارهاى خدماتى انجام مى دهند. و کار هر سه گروه مفید و سودمند است.
امّا کسى که قمار مى زند و در قمار مبالغ هنگفتى را مى برد و طرف مقابل را به خاک سیاه مى نشاند، چه کار مفیدى انجام داده است؟! چنین شخصى نه تنها کار مفیدى نکرده، بلکه مرتکب کاری شیطانى و زشت شده، و مشمول آیه شریفه 29 سوره نساء است که می فرمایید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلّا أَنْ تَکُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاض»؛ (اى کسانى که ایمان آورده اید! اموال یکدیگر را در میان خود به باطل [و از طرق نامشروع] نخورید؛ مگر این که تجارتى با رضایت طرفین شما انجام گیرد).
نتیجه این که قمار کار مفیدى نیست، بلکه «اکل مال بالباطل» است و لذا حرام شمرده شده است.
منبع: از تو سوال مى کنند، مکارم شیرازى، ناصر، تهیه و تنظیم: علیان نژادى، ابوالقاسم، مدرسة امام على بن ابى طالب(علیه السلام)، قم، 1387 شمسی، چاپ: دوم، ص 110.
