معنای واژه «اَغْلال» در قرآن کریم

پرسش :

واژه «اَغْلال» در قرآن کریم به چه معناست؟

پاسخ :
در آیه 157 سوره «اعراف» می خوانیم: 
«وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتى‏ کانَتْ عَلَیْهِمْ ...»؛
(او [پیامبر اسلام] بارهاى سنگین و زنجیرهائى را که بر آنها بود [از دوش و گردنشان] برمى‏ دارد).

«اَغْلال» جمع «غُلّ» و بنابر آنچه از موارد استعمال آن استنباط مى شود زنجیرها و قیدهائى بوده که گاهى بر دست و پا و گردن مى گذاشته اند و در قرآن در موارد مختلف استعمال شده است؛ مانند: 

«غُلّت اَیْدِیهِم»(1)

«اِذِ الاَغلَالُ فِى اَعْنَاقِهِم»(2)

«وَ لَاتَجْعَل یَدَکَ مَغْلُولَةً اِلى عُنُقِک».(3)

پی‌نوشت‌ها:
(1). سوره مائده، آیه 64.
(2). سوره غافر، آیه 71.
(3). سوره اسراء، آیه 29.

منبع: اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مکارم شیرازى، ناصر، تهیه و تنظیم: اکبر خادم الذاکرین‏، نسل جوان‏، قم‏، 1385 شمسی، چاپ: اول‏، ج 2، ص 24.