تنبیه کودکان؛ آری یا خیر؟!

هشدار به والدین درباره تنبیه کودکان

• تنبیه در دراز مدت بی اثر است : تنبیه تنها اثری ناپایدار بر جای می گذارد یعنی صرفا بطور موقت باعث می شود تا رفتار ظاهر نشود و هنگامی که دیگر تهدید تنبیه وجود نداشته باشد، باز هم بروز خواهد کرد. مثلا کودک در غیاب افرادی که او را تنبیه می کنند ممکن است به کودکان فحش بدهد، شیشه بشکند، با بزرگترها بی ادبانه رفتار کند و غیره. این کودک یاد گرفته که در حضور فرد تنبیه کننده این رفتار را ظاهر نسازد اما دلیلی نمی بیند که در غیاب عامل تنبیه کننده این رفتارها را انجام ندهد.
• تنبیه آثار هیجانی نامطلوبی به بار می آورد . فردی که تنبیه می شود می ترسد و این ترس به هر آنچه که هنگام تنبیه شدن او حضور دارند تعمیم می یابد. مثلا اگر کودک را در حمام خانه بفرستید که تنبیه شود، هر گاه برای حمام کردن او را به داخل حمام ببرید هیجان ترس را بروز خواهد داد.
• تنبیه به فرد نشان می دهد که چه کاری نکند نه اینکه چه کاری بکند - در مقایسه با تقویت کردن، تنبیه عملا هیچ گونه اطلاعی در اختیار ارگانیسم قرار نمی دهد. تقویت نشان می دهد رفتاری که کودک انجام داده، موثر بوده است. تنبیه غالبا می گوید که رفتار فرد موثر نبوده و نیاز به یادگیری بیشتری دارد، اما چیزی را به فرد یاد نمی دهد.
• تنبیه صدمه زدن به دیگران را توجیه می کند . این امر در مورد کودکان بیشتر صادق است زیرا وقتی کودکان تنبیه می شوند تنها چیزی که یاد می گیرند این است که در بعضی موقعیت ها صدمه زدن به دیگران جایز است.
• تنبیه نسبت به فرد تنبیه کننده پرخاشگری ایجاد می کند. تنبیه در شخص تنبیه شده پرخاشگری ایجاد می کند بطوری که ممکن است او به صورت کلامی یا جسمی به فرد تنبیه کننده حمله کند.
• تنبیه اغلب یک رفتار نامطلوب را جانشین رفتار نامطلوب دیگری می کند. کودکی که برای ریخت و پاش چیزها تنبیه می شود، یک بچه گریه کن از آب در می آید، درست مثل شخصی که به دلیل دزدی تنبیه می شود و در فرصت مناسب به جرایم سنگین تری دست می زند.
•  استفاده از تنبیه در مقابل استفاده از پاداش یک روش کاملا ناکارآمد برای مادران در تربیت درست فرزندان شان است. شواهد نشان می دهند مادرانی که کودکان خود را برای مدفوع کردن در شلوار تنبیه می کردند فرزندانشان مبتلا به شب ادراری شدند. مادرانی که کودکان خود را برای وابسته بودن به دیگران تنبیه می کردند از مادرانی که کودکان خود را برای این کار تنبیه نمی کردند کودکان وابسته تری داشتند. تنبیه شدید بدنی با پرخاشگری شدید و مشکلات تغذیه کودکان همراه بود.

پس چرا تنبیه کاربردی چنین فراوان دارد؟

بیشتر بخوانید :
روش‌های جایگزین تنبیه بدنی در کودک
تنبیه صحیح و مناسب چگونه است؟ 
دروغگویی و علل آن در کودکان
هدف کودک از دروغ گفتن (بخش اول)
هدف کودک از دروغ گفتن (بخش دوم)