کودک در فروشگاه

حس کنجکاوی کودک در فروشگاه چندین برابر می شود و این دلیل نارضایتی والدین است.
 

چکیده: فروشگاه رفتن یکی از جاهایی است که والدین شکایت بسیاری از همراهی کودکشان دارند. اما عامل این رفتار کودکان از کنجکاوی ایشان است که می توان آن را به طور درستی هدایت کرد. با ما همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانید.

تعداد کلمات 1344 / تخمین زمان مطالعه 7 دقیقه

همه دوست دارند به اشیاء جالب دست بزنند. بزرگترها نیز دوست دارند وقتی به مغازه می روند، به بعضی از اشیاء و وسایل دست بزنند و آنها را امتحان کنند. بچه ها هم دوست دارند به وسایل مغازه ها دست بزنند، ولی بسیاری از والدین و مغازه داران صبور نیستند و به بچه ها اجازه نمی دهند چنین کاری بکنند. بچه ها با لمس کردن اشیاء در مورد محیط اطرافشان اطلاعات مختلفی به دست می آورند و با آنها آشنا می شوند. بچه ها با دست زدن به اشیاء و وسایل، آنها را می شناسند. روزی دختر بچه ای سه ساله کنار مادرش ایستاده بود، مادرش هم شئ جالبی در دستش گرفته بود. کودک به مادرش گفت که نمی تواند آن شیء را ببیند در واقع کودک به مادرش می گفت که دوست دارد به آن شیء دست بزند.
 

وقتی والدین با فرزندشان خرید می روند و به چیزی دست می زنند و یا آن را برمی دارند، حس کنجکاوی کودک تحریک شده و او نیز دوست دارد آن کار را انجام دهد. بیشتر صاحبان مغازه ها سعی می کنند که کالاهای موجود در مغازه شان، برای مشتری ها جذاب و جالب به نظر بیایید، بچه ها هم دوست دارند به این وسایل جالب دست بزنند، ولی والدین مانع این کار آنها می شوند تا مبادا وسیله ای نشکند و به چیزی آسیب نرسد. درست است که بچه ها نمی دانند اگر چیزی بشکند، چه اتفاقی می افتد، ولی ما می توانیم به آنها یاد بدهیم که نباید به وسایل مغازه ها آسیبی برساند. مثلا پدر و مادرها خودشان می توانند اشیاء ووسایل گران قیمت یا شکستنی را در دستشان بگیرند و آنها را به فرزندشان دهند و یا این که با نظارت خودشان به فرزندشان اجازه دهند او به بعضی از وسایل دست بزند.
گاهی اوقات والدین وقتی به خرید می روند، آنقدر عجله دارند که به فرزندشان اجازه نمی دهند به چیزی نگاه کند و یا دست بزند. اگر والدین کمی صبور باشند و برای فرزندشان وقت بگذارند، او می تواند به وسایل جالب و مورد علاقه اش در فروشگاه ها نگاه کند و حس کنجکاوی اش ارضا شود.

در بعضی از فروشگاه ها، برای بچه ها اسباب بازی گذاشته شده تا در مکان مشخصی با آنها بازی کنند، اگر برایتان امکان دارد به این نوع فروشگاه ها بروید و به صاحب آن بگویید از این کارش خوشحالید و برای کارش ارزش قایل می شوید. وقتی کودک تان در محوطه ی بازی فروشگاه، مشغول بازی است، او را زیر نظر داشته باشید و قبل از بیرون رفتن از فروشگاه نیز سعی کنید کمی از اسباب بازی های آنجا را مرتب کنید و سرجایشان بگذارید. اگر بچه ها را در محوطه ی بازی به حال خودشان بگذارید و خودتان اسباب بازی ها را مرتب نکنید، ممکن است صاحب فروشگاه از این کاری که کرده پشیمان شود و دیگر محوطه ی بازی برای بچه ها بگذارد.
اگرچه محوطه ی بازی فروشگاه ها مکان مناسبی برای بچه هاست، ولی همه ی فروشگاه ها از این نوع محوطهها ندارند و نمی توانند کنجکاوی کودکان شما را تحمل کنند. بنابراین وقتی با کودکتان به مغازه یا فروشگاه ها می روید، عروسک او را با خودتان برداریدیا به او اجازه دهید که مقداری از اسباب بازی هایش را با خودش بردارد و به فروشگاه بیاورد. این کار باعث می شود که کودک کمی به اسباب بازی هایش توجه کند و خیلی به وسایل فروشگاه دست نزند، اگر والدین و صاحبان مغازه، کمی صبورتر باشند و به حس کنجکاوی کودک توجه داشته باشند، خرید کردن برای همه کار راحت تری خواهد شد.
 
منبع : کتاب راهنمای کامل تربیت کودک (از تولد تا نوجوانی)
نویسنده: رابین گلدستاین