بازی کودکان با همسالان

بازی با کودکان بزرگتر گاه می تواند برای رشد مهارت ها نیاز باشد.
 

چکیده: یکی از دغدغه های والدین هم بازی های فرزندان ایشان است. گاه این سوال مطرح می شود که آیا باید کودک با همسالان خودش بازی کند و یا اگر با کوچک تر و یا بزرگ تر از خودش بازی کرد، اشکال ندارد. با ما همراه باشید تا پاسخ این سوال را بیابید.

تعداد کلمات 730 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

همه ی بچه ها حتی کودکان یک ساله، دوست دارند با بچه های دیگر باشند. معمولا کودکان یک تا یک و نیم ساله راحت می توانند با هم کنار بیایند. بچه ها در کنار هم بازی می کنند و از کنار یکدیگر بودن لذت می برند. گاهی نیز آنها با هم بحث و دعوا می کنند ولی زود با هم آشتی می کنند، چون بچه ها خیلی زود بحث و دعواهایشان را فراموش می کنند.
 

زمانی که بچه ها به سن دو تا سه سالگی می رسند، بازی های آنها پر از بحث و دعوا با هم سن و سالانشان است. آنها معمولا سر اسباب بازی هایشان با هم دعوا می کنند. والدین نیز نمی توانند دعواهای کودکان شان را در این سنین شاهد باشند و کاری نکنند. بچه ها در این سن به یکدیگر توجه ندارند و نمی توانند بدون دعوا کردن با یکدیگر بازی کنند. وقتی بچه ها چهار ساله می شوند، خیلی بهتر می شوند، ولی با این وجود هنوز حس رقابت و قدرت طلبی در آنها وجود دارد.

وقتی بچه هایی از سنین مختلف با هم بازی می کنند، کمتر بین آنها جنگ و دعوا صورت می گیرد. اگر بچه های دو تا پنج ساله با هم بازی کنند، به خاطر مراحل مختلف رشدی آنها، کمتر بین آنها بحث و مشاجره بوجود می آید. بچه هایی کوچک تر مشغول مشاهده ی بازی های بزرگ ترها می شوند و هر وقت مشکلی داشتند از آنها کمک می گیرند. بچه های بزرگتر نیز می توانند اسباب بازی هایشان را به کوچکترها بدهند و در بازی به آنها کمک کنند. معمولا خانواده وقتی فرزند کوچک با بچه های بزرگتر از خودش بازی می کند، والدین مخالفتی ندارند، ولی وقتی فرزندشان با بچه های کوچک تر از خودش بازی می کند حساس می شوند. بازی با کودکان کم سن تر
والدین احساس می کنند که اگر فرزندشان با بچه های کوچکتر از خودش بازی کند مثل آنها رفتار خواهد کرد، ولی این نگرش درست نیست وقتی یک کودک پنج ساله با یک کودک سه ساله بازی می کند مثل یک کودک پنج ساله رفتار می کند و شخصیتش تغییر نمی کند. او با اسباب بازی هایش بازی می کند و کاردستی خودش را درست کرده و نقاشی خودش را می کشد. او حتی این فرصت را پیدا می کند تا دوباره با اسباب بازی های قدیمی اش بازی کند و سرگرم شود. او می تواند از بودن در کنار بچه های کوچک تر لذت ببرد، چون می تواند به آنها کمک کند و بازی های آنها را رهبری و هدایت نماید.

 گاهی اوقات اگر بچه ها از سنین مختلف با هم بازی کنند، با مشکل روبه رو می شود. بچه های بزرگتر گاهی مشغول بازی های پیچیده ای می شوند که کوچکترها آن بازی ها را بلد نیستند. گاهی نیز بچه های بزرگ تر به کوچک تر ها زور می گویند و اسباب بازیهای شان را برمی دارند. بعضی از بچه ها وقتی می فهمند که از دیگران بزرگ تر هستند به آنها زور می گویند. درچنین شرایطی والدین باید میان بچه های بزرگ تر و کوچک تر پا در میانی کنند و بین آنها صلح و صفا برقرار کند.

وقتی قرار است کودک تان با بچه های دیگر بازی کند، سعی کنید با افرادی بازی کند که با آنها مشکلی ندارد. گاهی اوقات بچه ها با هم سن و سالان خودشان بهتر بازی می کند ولی گاهی آنها راحت تر می توانند با بچه های بزرگتر یا کوچکتر از خودشان بازی کنند. ما نیز خودمان در خانواده همسایگی و محیط کارمان مجبوریم با افراد مختلف سر و کار داشته باشیم، بنابراین بهتر است بچه ها نیز این مهارت را یاد بگیرند. چیزی که در این میان مهم تر از سن و سال بچه ها است، این است که آنها بتوانند با یکدیگر کنار بیایند.
 
منبع: کتاب «راهنمای کامل تربیت کودک»
نوشته: رابین گلدستاین
مترجم: شیرین یزدانی