نقش پدر و مادر در زندگی فرزندان

بدون تردید، اصول تربیتی پدر و مادر، در موفقیت فرزندان تاثیر مستقیم و بسزایی از خود برجای می گذارد. به طور کلی، والدین بر حسب دانش و تجربه قبلی و با تکیه بر روش های تربیتی خود، درصدد تربیت فرزندی کامل و موفق بر می آیند. از سوی دیگر، نحوه تعامل و ارتباط والدین با فرزندان، یکی از مؤلفه های تاثیر گذار برای تحویل دادن فرزندانی سالم و متعهد به جامعه می باشد.

گفتنی است که پدر و مادر دانا، علاوه بر برقراری ارتباط و تعامل عمیق و قوی با فرزند خود، در جهت شناسایی نیازهای او اقدامات لازم را بکار می بندند. همچنین این دسته از والدین چتر حمایتی خود را به صورت کامل، بر سر فرزندان خود باز می کنند. ضمناً پدر و مادر موفق، زمینه ساز و سکوی پرتابی برای موفقیت فرزندان خود به شمار می روند. در سوی مقابل، پدر و مادر معمولی، در تعامل و ارتباط با فرزند خود، صمیمیت کمتری را لحاظ می کنند. ادامه این روند، به تدریج یک شکاف و خلأ عاطفی را میان بچه ها و والدین ایجاد می سازد.

ناگفته نماند که بر اساس تحقیقات صورت گرفته، پدر و مادر، علی الخصوص پدر، در یادگیری سالم، شناخت احساسات و ایجاد اعتماد به نفس در فرزند، نقش برجسته و پر رنگی را بر عهده دارد. سهل انگاری در این امر، عصبانیت، پرخاشگری و احساس ناامنی را در وجود بچه ها متبلور می سازد.
 

به طور کلی، رفتار و حضور پدر و مادر علاوه بر تربیت فرزندان، در ابعاد مختلف زندگی آنها نیز بسیار تاثیر گذار و مؤثر می باشد. گفتنی است که عدم حضور یا مؤثر نبودن هر یک از والدین، باعث بروز آسیب در زندگی و جنبه های مختلف شخصیتی فرزندان می شود. حضور گرم و صمیمانه والدین تاثیر بسزایی در شخصیت فرزندان برجای می گذارد. شایان ذکر است که بچه ها به صورت ناآگاهانه یا آگاهانه، خصوصیات بسیاری از پدر و مادر خود به ارث خواهند برد. بر این اساس، والدین دارای ویژگی های اجتماعی، بچه های خود را به سوی اجتماعی شدن رهنمون می سازند.

همچنین نحوه صحبت و نوع رفتار پدر و مادر با فرزندان، بستر مناسب برای تحریک احساسات و رشد آنها را فراهم می آورد. در یک نگاه کلی، پدر و مادر آینه تمام قد و مهمترین الگوی فرزندان به شمار می آیند. بنابراین، بچه ها رفتار والدین خود را از نزدیک لمس نموده و آن را تقلید و تکرار می نمایند. بر این اساس، ارتباط و تعامل مناسب و احترام قائل شدن پدر و مادر برای یکدیگر، سبب فراگیری و آموزش ارتباطات سالم و حفظ احترام در فرزندان می شود.
 

به طور کلی، تفاوت پدر و مادر معمولی و دانا، در زمینه های مختلفی به چشم می خورد. پدر و مادر دانا، اهمیت ویژه ای برای ارتباط فیزیکی، حسی و مهر ورزی به فرزندان خود قائل هستند. همچنین این دسته از پدر و مادر ها، از ثبات و پایداری لازم در مقررات و قوانین تربیتی خانواده برخوردار می باشند. والدین دانا تنها به حرف و کلام اکتفا نمی کنند، بلکه در عمل هم رفتارهای درستی نشان می دهند.

پدر و مادر های دانا، ضمن تمرین کردن موفق بودن، راه و روش رسیدن به موفقیت را به فرزندان خود می آموزند. اهمیت و مورد توجه قرار داشتن نشاط و سلامتی فرزندان، احترام گذاشتن به نظر و عقیده فرزندان، سهیم کردن بچه ها در تصمیم گیری های کوچک و مرتبط با خود و خانواده و تقویت عنصر خودباوری در فرزندان، دیگر تفاوت پدر و مادر معمولی و دانا را رقم می زند.
 

یکی از ویژگی های بارز و شاخص پدر و مادر دانا، به ایجاد روابط سالم و مثبت و افزایش اعتماد به نفس فرزندان، مربوط می شود. بر اساس تحقیقات صورت گرفته، پدر و مادر باعاطفه و حمایتگر، در رشد تحصیلی، شناختی و اجتماعی فرزندان بسیار تاثیر گذار و مؤثر می باشند. بدون تردید، چنین والدینی، حس اصالت، عزت نفس و برخورداری از شخصیت قوی را برای بچه ها با خود به ارمغان می آورند. همچنین پدر و مادر دانا، از طریق ارتباط گفتاری و کلامی، اثرات مثبت و سازنده ای بر روی فرزندان خود می گذارند.

در این زمینه باید خاطر نشان نمود که والدین دانا، یک الگوی سازنده و مثبت برای بچه های خود به حساب می آیند. پدر و مادر دانا، اصول فکری و قالب های رفتاری صحیح و بهینه را به فرزندان خود آموزش می دهند. ناگفته نماند که والدین دانا در مقایسه با پدر و مادر معمولی، در صورت مرتکب شدن اشتباهی، فرزند خود را تحقیر و سرزنش نمی کنند. بلکه به او اجازه می دهند که اشتباه خود را پذیرفته و در جهت جبران آن اقدام نماید.

پدر و مادر دانا، به فرزندان خود یاد می دهند که کارهای شان را تا حد لازم به صورت مستقل انجام دهند. این امر علاوه بر کمک به آنها برای رسیدن به مرز خود اتکایی و اعتماد، زمینه مناسب، به منظور وارد شدن راحت تر به اجتماع و دستیابی به موفقیت بیشتر را مهیا می سازد. ناگفته نماند که این دسته از بچه ها، قادر خواهند بود روی پای خود ایستاده و کمترین وابستگی را به پدر و مادر خود پیدا نمایند.

منبع: مرکز مشاوره رهیاب