
هو إبراهیم التربتی ، الخراسانی ، المعروف بامتی .من شعراء إیران فی القرن العاشر الهجری .
کان من المقربین لدى بلاط السلطان حسین میرزا الگورگانی ومن أصحاب الحظوةِ لدیه ، ولازم القاضی سلطان التربتی مدة .
توفی سنة 941هـ ، وله (دیوان شعر) .
من شعره:
دلخسته که از تو بحسرت جدا شود***در حیرتم که باکه دگر آشنا شود
از بسکه در غم تو کشیدم زسینه آه***چندان اثر نماند که صرف دعا شود
وله أیضاً :
منم آن میوه کز خامى به بستان هوس ماندم***زبس ایام با من کرد سردى نیم رس ماندم
من آن مرغم که هر گه کرد عشقم میل آزادى***نواى تازه پرداختم تا در قفس ماندم
وله أیضاً :
هر گه بتان بسوى اسیران نظر کنند***اول بکاوش مژه دل را خبر کنند
آنان که گل بگوشه دستار میزنند***توفیقشان مباد که خاکى بسر کنند
المراجع :
الذریعة ج9 قسم 1 ص95 ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص58 ، ریحانة الأدب (فارسی) 1/175 ، تذکرة نصرآبادی (فارسی) ص261 ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 8/167 .