
هو فخر الدین ، وقیل برهان الدین إبراهیم بن شهریار ، وقیل بزرگ مهر ابن عبدالغفار الهمدانی ، المعروف بالفخر العراقی ، والمتخلص فی شعره بالعراقی .ادیب شاعر مشهور .ولد بهمدان ، ولما بلغ السابعة عشرة رحل إلى بلاد الهند ، وبها اتصل بالشیخ بهاء الدین زکریا وتتلمذ علیه ثم تزوج ابنته ، وجلس مکانه بعد وفاته ، ولم یزل یسکن الهند حتى تکدر الصفو بینه وبین ملکها مما حمله على الذهاب إلى مکة المکرمة ، وبعد مدة انتقل إلى قونیة ثم إلى مصر ، وبها تقدم وصار شیخ شیوخها .
فی أواخر أیامه انتقل من مصر إلى دمشق حیث توفی بها فی الثامن من ذی القعدة سنة 688هـ ، ودفن بها .
له (دیوان شعر) ، و(اللمعات) ، و(عشاقنامه) ، ومن شعره :
هر که جان دارد وروان دارد***واجب است انکه درد جان دارد
المراجع :
الذریعة ج9 قسم 3 ص709 وص710 ومراجعة . ریحانة الأدب (فارسی) 4/117 ـ 119 ، هزار سال شعر فارسی (فارسی) ص205 ـ 209 ، گنج سخن (فارسی) ص471 ـ ص477 ، نفحات الانس (فارسی) ص599 ـ ص602 ، معجم المؤلفین 1/38 . فرهنک شاعران زبان پارسى (فارسی) ص390 وص391 . فرهنگ سخنوران (فارسی) ص386 . لغت نامة دهخدا (فارسی) ج37 ص74 . هفت اقلیم (فارسی) 2/534 ـ 539 . تاریخ گزیده (فارسی) ص738 . تاریخ حبیب السیر (فارسی) 3/255 .