چرا در قیام حسینی و مهدوی بر مساله «امر به معروف و نهی از منکر» تاکید شده است؟

معاشرت با دوستی که دنبال خلاف می رود و احتمال زنا داده می شود، چگونه است؟

وظیفه مردم در مورد امر به معروف و نهی از منکر چیست؟

آیا امر به معروف و نهی از منکر در صورت یاس از تاثیر آن باز هم واجب است؟

اگر شخصی، راننده اتوبوس را امر به معروف کند و او گوش ندهد آیا باید به پاسگاه اطلاع دهد؟

آیا همان طور که قاضى ابوبکر بن عربى اندلسى مالکى گفته، قتل امام حسین (علیه السلام) به خاطر مضمون حدیث نبوی مبنی بر «قتل برهم زننده وحت امت اسلامی»، مشروع و موافق شریعت جدش بوده است!؟

گریه عامل فروکش کردن خشم انقلابی نسبت به دشمنان حق است و عقده‌های متراکم جبهه حق را تخلیه می‌کند؛ آیا جامعه ای که با عزاداری همه احساسات خود را تخلیه می کند، می تواند اهل اقدام و عمل باشد؟!

با توچه به سوابق سیاسی و تاریخی اهل کوفه چرا امام حسین به عراق رفتند؟! آیا امام فریب کوفیان را خورد؟!

اگر با شخص بدی آشنا شدیم، باید از او فاصله بگیریم یا به هدف اصلاح او به ارتباطمان با او ادامه بدهیم؟

اگر ما امر به معروف و نهی از منکر کردیم و جواب بدی به ما دادند، چه واکنشی نشان دهیم؟