المسیر الجاریه :
به سعی خود نتوان برد پی به گوهر مقصود حافظ

به سعی خود نتوان برد پی به گوهر مقصود

به سعی خود نتوان برد پی به گوهر مقصود<br /> خیال باشد کاین کار بی حواله برآید
نسیم زلف تو چون بگذرد به تربت حافظ حافظ

نسیم زلف تو چون بگذرد به تربت حافظ

نسیم زلف تو چون بگذرد به تربت حافظ<br /> ز خاک کالبدش صد هزار لاله برآید
زهی خجسته زمانی که یار بازآید حافظ

زهی خجسته زمانی که یار بازآید

زهی خجسته زمانی که یار بازآید<br /> به کام غمزدگان غمگسار بازآید
اگر نه در خم چوگان او رود سر من حافظ

اگر نه در خم چوگان او رود سر من

اگر نه در خم چوگان او رود سر من<br /> ز سر نگویم و سر خود چه کار بازآید
مقیم بر سر راهش نشسته ام چون گرد حافظ

مقیم بر سر راهش نشسته ام چون گرد

مقیم بر سر راهش نشسته ام چون گرد<br /> بدان هوس که بدین رهگذار بازآید
چه جورها که کشیدند بلبلان از دی حافظ

چه جورها که کشیدند بلبلان از دی

چه جورها که کشیدند بلبلان از دی<br /> به بوی آن که دگر نوبهار بازآید
آن که تاج سر من خاک کف پایش بود حافظ

آن که تاج سر من خاک کف پایش بود

آن که تاج سر من خاک کف پایش بود<br /> از خدا می طلبم تا به سرم بازآید
گر نثار قدم یار گرامی نکنم حافظ

گر نثار قدم یار گرامی نکنم

گر نثار قدم یار گرامی نکنم<br /> گوهر جان به چه کار دگرم بازآید
مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید حافظ

مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید

مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید<br /> وز آن غریب بلاکش خبر نمی آید
بسم حکایت دل هست با نسیم سحر حافظ

بسم حکایت دل هست با نسیم سحر

بسم حکایت دل هست با نسیم سحر<br /> ولی به بخت من امشب سحر نمی آید