غروب جمعه دلم بوی یار می گیرد<br /> افق افق دل من  را غبار می گیرد<br /> نه با زیارت یاسین دلم شود آرام<br /> نه با دعای سماتم قرار می گیرد

شنیده بودم از کسی که با بهار می رسی<br /> ببین که از بهار هم خبر شد و نیامدی<br /> بیا ببین در این جهان امام خوب و مهربان<br /> اسیر فتنه ی زمان بشر شد و نیامدی

چه دیده ها که دوخته به در شده و نیامدی<br /> چه عمرها ز دوری تو سر شده و نیامدی<br /> چه روزها که تا به شب نام توبرده شد به لب<br /> چه چشمها که از غم تو تر شده و نیامدی

چون تو که منجی موعود جهانی به ابد<br /> ناجی از ظلم و رهاینده ز بیدادی نیست<br /> بی تو ای حجت حق نعمت رحمانی کو<br /> چون تو ای جان جهان لطف خدادادی نیست<br /> باید از حضرت حق اذن ظهورت برسد<br /> غیبت...

تا نیایی نرسد عدل و عدالت به جهان<br /> در ادا کردن حق چون تو که استادی نیست<br /> تویی آن گوهر یکدانه که در ملک وجود<br /> واسط رحمت حق مثل تو همزادی نیست

تا نیایی به جهان بی تو که آزادی نیست<br /> هر کجا روی زمین بی تو که آبادی نیست<br /> هر کجا پر شده از فتنه دجال زمان<br /> مهر و احسان به کجا رخصت فریادی نیست

مهر رخشنده من کی برسد وقت طلوع<br /> کی رسد نوبت صبح سحرت مهدی جان<br /> تا که هر جا سخن از آمدنت را گویند<br /> رسد از کوی و خیابان خبرت مهدی جان<br /> گل نرگس شنوم عطر تو را از همه جا<br /> حس کنم...

یوسف گمشده ام منتظرم بر ره تو<br /> می نشینم همه بر رهگذرت مهدی جان<br /> کی شود تا که به پایان رسد این شام فراق<br /> رسد این عاشق مجنون به برت مهدی جان

شده ام در پی تو در به درت مهدی جان<br /> کی رسد بر من مسکین گذرت مهدی جان<br /> کی شود تا که عیان بر سر راهم گذری<br /> بر نگاهم که بیفتد نظرت مهدی جان

تا رسد از تو جوابی مگرم هشیارم<br /> همه دم منتظر نامه و پیغامم من<br /> در دلم غیر وصال تو تمنایی نیست<br /> عاشق بودن خود با تو سرانجامم من